MJPT

Uważam, że znalazło się parę postów wcześniej. He, he jest związane z tym, że Chicago próbuje odejść, próbuje i odejść nie może. I bardzo dobrze, bo wersja Love Never Felt So Good z Justinem jest dla mnie bardziej przekombinowana niż wersja oryginalna (tj. ta z 2014 roku). Jakoś tak to podium widzia...

Love Never Felt So Good.
He, he.

eksterminacji I tu brutalizacja języka? ;) Love Never Felt So Good z Justinem, bo dwie prawie takie same w zestawieniu są bez sensu, a wersja solo jest mniej przekombinowana. A Chicago jest dla mnie całkiem ciekawym przykładem na to, że nadmiar nie szkodzi, wręcz przeciwnie. Czego nie można powiedz...

Loving You , bo akurat to najmniej odpowiadający mi kierunek twórczości Michaela Jacksona. :cool: A Place with No Name jest dla mnie akurat najciekawszą piosenką na płycie. Może nie najlepszą, ale na pewno byłem bardzo pozytywnie zaskoczony efektem. Stargate wcześniej całkiem znośnie przerobił też ...

Slave to the Rhythm.
Wersja z 2010 roku zapowiadała się nieźle, ale Timbaland popłynął trochę w inną stronę.

No to kiedy?

musimy ponarzekać A niektórzy nie byliby sobą, gdyby nie próbowali przywoływać do porządku tych, co mają zdanie odmienne (nawet jak trochę). Musimy, tak, tak, tak! Inaczej wszelkie próby dyskusji byłyby jakieś smutne, jałowe i chyba nawet niepotrzebne, gdybyśmy tak tylko sobie słodzili, się cieszyl...

A nie! Rewoltą jest akurat brat wtopy, albo poziom oczekiwań mi się jakoś obniżył. Przeszło dekada obserwacji Jacksona to dekada obserwacji postaci tragicznej, wpadek, nieporozumień, mierności, niespełnionych obietnic, procesów i historii, które mogły być wspaniałe, nawet miały tego jakąś namiastkę,...

Jak ktoś chciał ładną, gitarową piosenkę do ogniska, to może sobie włączyć A Horse With No Name . Michael piosenkę niby zmienił, ale w gruncie rzeczy brzmi prawie tak samo. A Place With No Name brzmi teraz trochę jak Like it or not Madonny. Ewentualnie jakiś inny bieda- Goldfrapp . Ale dla mnie spok...

Oddam 22 numery Machiny . Przeprowadzam się, w nowym miejscu nie potrzebuję ścierać tak często kurzu, szansa że zajrzę do tych gazet - nie ma szansy. Głęboko natomiast wierzę, że komuś ten popkulturalny przegląd się jeszcze przyda. Oddam, przy czym proszę tylko o zwrot kosztów przesyłki. A najlepie...

Oddam w lepsze ręce, może ktoś nie ma w kolekcji: - Sekrety raju utraconego - La Toya Jackson, Naga prawda o mojej rodzinie - Marek Sierocki, Gwiazdy pop & rock (książka z 1992 roku, Sierocki prezentuje Queen, Madonnę, Roxette, Stinga, Chrisa Reę, Phila Collinsa, Depeche Mode, Pet Shop Boys, NK...

Polityka a lekki artykuł na nadchodzącą majówkę: Jak Freddie Mercury pracował z Michaelem Jacksonem Gdy Królowa spotkała Króla 30 lat temu Michael Jackson i Freddie Mercury pracowali nad albumem, który miał odmienić oblicze popu. Nigdy go nie skończyli, bo Król Michael zaczął przyprowadzać na nagra...

Trasa history nie powinna być przestrogą dla współczesnych artystów bo ich koncerty nie dorównóją nawet tej trasie. "Moim zdaniem". Specyfika czasów. Dziś a) marynarki byłyby jeszcze bardziej finezyjne i błyszczące, b) show byłoby kompletnie inne, bo technologia w 1996 i w 2012 to przepaś...

to po co w takim razie w ogole bral sie za tworzenie Żyć za coś trzeba! Godnie. A dzisiaj artyści nas rozpieszczają i przynajmniej starają się śpiewać na żywo, więc na trasę HIStory patrzymy się teraz jak na dziwadło. Michael mógł się bronić, że przecież skacze, biega, tańczy a w ogóle to nie zwykł...

Powinniśmy głosować na najgorsze okładki, tu byłby wybór! Właściwie tylko ta do Dangerous i może Blood On The Dance Floor ma w sobie coś więcej niż podkreślenie - i tylko podkreślenie - postaci, właściwie ikony Michaela Jacksona. Off the Wall i Thriller mają Michaela przyjemnego, Invincible - zdefor...