Wbrew pozorom chodzi tutaj właśnie o polecenie mp3jek
Ale na wstępie - dla tych, którym filozofia buddyzmu nie jest bliska - krótkie wprowadzenie...
"Każda kultura ma swe wyróżniające ją charakterystyki. Tybetańczycy od wielu stuleci kładą nacisk na rozwijanie i podtrzymywanie wewnętrznych wartości takich jak współczucie i mądrość. Te są dla nas ważniejsze niż gromadzenie materialnego bogactwa, sława lub sukces. Jakości takie jak wewnętrzna siła, delikatność, miłość, współczucie, mądrość i stabilna umysłowość uważamy za najwartościowsze skarby jakie istota ludzka może zebrać w okresie swojego życia. To jest prawdziwe bogactwo, przynoszące nam i innym krótko- i długoterminowe korzyści. W języku tybetańskim mamy powiedzenie, które wspaniale to podsumowuje: 'Wewnętrzne klejnoty przynoszą korzyść w tym życiu i w następnym.' [...] Te wewnętrzne klejnoty są jakościami symbolizowanymi w naszych malowidłach, posągach, przyborach rytualnych, itp. [...]
Tybetański Buddyzm może wnieść odrębny przyczynek do cennego, wspólnego dziedzictwa świata. [...] Wierzę, iż jest bardzo ważne, byśmy rozszerzyli nasze zrozumienie świętych tradycji innych. Nie dlatego, żeby je sami przyjąć, ale ponieważ przez to mamy więcej sposobności dla wzajemnego szacunku. Czasami także natrafiamy w innej tradycji na coś, co pomaga nam lepiej docenić coś w naszej własnej. W końcu, fundamentalnym celem wszystkich religii jest dopomożenie nam stać się lepszymi ludźmi i stworzyć szczęśliwszy, bardziej pokojowy świat."
~~~~Dalaj Lama
- - - - - - - - - - - -
Om Mani Padme Hum - 2005
http://s31.yousendit.com/d.aspx?id=1MC6 ... VSH383LCDF
Om Mani Padme Hum - wersja alternatywna z 1998
http://s20.yousendit.com/d.aspx?id=1DJ1 ... QOJY5QNGRI
Om Mani Padme Hum to oratorium na głosy solowe, chór i orkiestrę skomponowane przez koreańskiego kompozytora Isang Yun w 1964 roku (muzyka do tej kompozycji zrodziła się z doświadczeń medytacyjnych kompozytora). Ja zapodaję wersję współczesną z roku 2005, która różni się znacznie od tej pierwotnej, zreszą wersji
Om Mani Padme Hum istnieją setki. Te moje są w wykonaniu Sheng Horng i Sheng Yan - tybetańskich mnichów.
"Om mani padme hum" to magiczno-religijna formuła mistyczna lamaistycznego buddyzmu, używana jako nieustanna modlitwa (np. na młynach modlitewnych, kamieniach ->jak na zdjęciu - modlitwa Om Man Padme Hum wypisana na kamieniach na drodze Solu Khumbu w Nepalu)

).
Samo słowo
Om jest najświętszą sylabą hinduizmu, a także uznawane za świętą w buddyzmie. Symbolizuje Brahmana i jest używane podczas medytacji ze względu na mistyczną wibrację dźwiekową. Jej powtarzanie oczyszcza umysł i pomaga rozwinąć współczucie. Do jej wymawiania nie trzeba otrzymywać ustnego przekazu od nauczyciela. Nie potrzeba też żadnych praktyk wstępnych. Można ją recytować kiedy ma się na to ochotę, np. będąc w zatłoczonym autobusie lub czekając w kolejce trudno jest nagle usiąść i zacząć medytować, dlatego zamiast denerwować się można w myślach lub po cichu recytować mantrę i rozwijać współczucie.
Mantra składa się z 6 sylab:
Om Ma Ni Pad Me Hum
Każdej z sylab mantry przypisuje się inne znaczenie:
Om - zmniejsza dumę
Ma - usuwa zazdrość
Ni - usuwa pożądanie
Pad - usuwa niewiedzę
Me - usuwa chciwość i przywiązanie
Hum - usuwa złość i nienawiść
Trochę więcej na ten temat
tutaj
- - - - - - - - - - - - -
Mantra of Avalokiteshvara
http://s15.yousendit.com/d.aspx?id=22S1 ... SS7BI54R0P
Avalokiteshvara jest najważniejszym bóstwem Tybetu. Był tybetańskim świętym wojownikiem, według legendy od niego wywodzą się Tybetańczycy. Avalokiteshvara jest Buddą Współczucia, zewnętrzna interpretacja jest taka, że jest on istotą, która kiedyś była zwyczajną istotą, jak my. Potem wstąpił on na drogę do oświecenia, a współczucie było jego główną praktyką i stał się przez to przykładem dogłębnych sił współczucia. Jego litościwe uczynki stały się tak znane, że został uznany za najważniejsze wcielenie aktywnego współczucia. Stąd, w tej interpretacji, Avalokiteshvara jest rzeczywistą duchową istotą posiadającą biografię i historię.
Wewnętrzna interpretacja jest taka, że Avalokiteshvara jest symbolem współczucia i jego atrybutów - duchowej jakości, którą my wszyscy posiadamy w ukrytej formie. Dłonie jego dwóch rąk są złożone razem w mundra [geście] współczucia; pomiędzy nimi trzyma spełniający życzenia klejnot, gdyż praktyka współczucia wypełnia wszystkie życzenia, swoje i innych. Kiedy jest przedstawiony z czterema rękami, te cztery reprezentują miłość, współczucie, zdolność doznawania zawsze radości z pomyślności innych, i spokój umysłu, który podtrzymuje to współczucie i tę zdolność doznawania radości, zawsze i z każdego sukcesu wszystkich innych, bez względu na ich tzw. wartość. Niekiedy przedstawiany jest z tysiącem rąk i oczu, ponieważ współczucie działa na tysiąc sposobów ku pożytkowi świata. Obserwuje on świat tysiącem oczu mądrości.