Ja akurat mam wydanie z 2009 roku, jest tam jedno zdjęcie z TII oraz z Staples Center z 7 lipca, wzbogacone również o rozdział ''Gone too soon'' i ''The man in the mirror''. Narazie jestem na etapie zwolnienia Franka, jeszcze trochę przede mną, siedzenia przy komputerowym słowniku z zeszytem do notowania słów, których nie rozumiem, a trochę ich niestety jest.Anet18 pisze:heavencanwait pisze:Witajcie, mam nadzieję, że rozwiejecie moje wątpliwości.
Chcialabym wiedzieć, jakie są różnice między wydaniem The Magic and The Madness z 2004 i 2009 roku i ewentualnie które wydanie polecacie kupić? Szukałam odpowiedzi na moje pytanie, ale jakoś się nie mogłam doszukać.
Różnica jest tak że wydanie z 2009 opisuję kompletną całą historię życia Michaela Jacksona do dnia śmierci.
Wydanie 2004 opisuję życie do roku 2004. Nie ma tam mowy o zakończeniu procesu w 2005 itp. Innych różnic nie znam.
Ja posiadam wydanie z 2004. Całego jeszcze nie przeczytałam, bariera językowa ma tutaj wiele do powiedzenia niestety.
Teraz kupiłabym wydanie z 2009, bo niestety jak ja zakupiłam tą pozycję nie było wtedy tego wydania z 2009 na rynku.
Książki Michaela i o Michaelu
Moderatorzy: DaX, Sephiroth820, MJowitek, majkelzawszespoko, Mafia
When will this mystery unfold?
serce pragnie uwierzyć, rozum nie daje na to zgody...
-
babybemine
- Posty: 329
- Rejestracja: pt, 24 lip 2009, 21:27
- Skąd: Szczytno
Jest dużo albumów 'Michael Jackson Treasures' na który aktualnie poluję 
A propo tej książki moja recenzja jak by ktoś nie czytał i nie polecam jej naprawdę nie chcę abyście to całe czytali ale oto zbiór brutalnych faktów książki pt:Superstar - Christopher Anderson
Wiem że to bardzo długi post ale przeczytajcie go a nie całą książkę chociaż po przeczytaniu tego posta ( recenzji ) już i tak się sam scyzoryk rozkłada do pana christophera andersona .
Pojawienie się na rynku w 1994 roku książki Chritophera Andersona zbulwersowało amerykańskich fanów. W nie cały rok później publikacja dotarła do Europy, w Polsce ukazała się za pośrednictwem wydawnictwa "Alfa" pod koniec 1996 roku. Niemalże natychmiast wywołała skandal w obozach wielbicieli Jacksona - wśród krytyków posypały się pozytywne recenzje. Nie chodzi tu bynajmniej o wielce kontrowersyjną treść niemalże sześćsetstronicowej biografii, ale o samą merytorykę, dobór źródeł czy serię przeprowadzonych wywiadów z osobami z otoczenia Jacksona. Książkę czyta się dobrze. Autor posługuje się prostym językiem, brak jest jakichkolwiek frazesów. Imponujące wrażenie sprawia dobór źródeł z czego można wywnioskować, że w zamierzeniach Andersona było stworzenie ambitnej biografii Michaela Jacksona, ale i takiej nad którą zawisłoby widmo skandalu. Tak też się stało. Czytając inne biografie Andersena, łatwo można dostrzec, że autor zawsze opowiada się po jakiejś stronie; jest albo zwolennikiem albo przeciwnikiem. Zapoznając się z treścią "Superstar" nie trudno wywnioskować, że w tym wypadku Anderson opowiada się po stronie opozycji, pomimo że w epilogu stara się przekonać czytelnika do swojej neutralności.
Kim jest autor? Christopher Anderson, absolwent Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkley, został w wieku dwudziestu lat najmłodszym współwydawcą w historii magazynu "Time". Jest autorem blisko dwudziestu książek, w tym zgodnie chwalonych przez krytyków biografii m.in. Katherin Hapburn, Madonny, Susan Hayward i Jane Fondy. Obecnie jako czterdziestoletni mężczyzna jest ojcem dwójki dzieci i współzarządcą telewizyjnej sieci BBC.
Michael Jackson stał się bohaterem czternastej z kolei książki Andersona. Jak twierdzi autor, inspiracją do napisania biografii Jacksona było zeznanie byłych pracowników piosenkarza, którzy twierdzili, że byli świadkami tego jak Michael molestował chłopca. Warto w tym miejscu podkreślić, że osią całej książki stały się kontakty Jacksona z dziećmi, a dosadniej mówiąc, z chłopcami. Jak w każdej biografii, ważną rzeczą jest tło historyczne życia danej osoby, jednak w tym wypadku jest to raczej cecha drugorzędna. Czytelnicy rządni gołych faktów będą rozczarowani. Razi łopatologiczne podawanie i komentowanie faktów. Poważnym minusem jest także pojawienie się drobnych błędów rzeczowych, bo jeśli np. dla pana Andersona objęcie przez utwór "Never can say goodbye" pozycji pierwszej na Billboard's R&B Charts jest porażką to natychmiast nasuwa się pytanie: jaką pozycję na liście przebojów musi zająć piosenka by odniosła sukces skoro wyżej zajść już nie może?
Książkę otwiera najazd policyjny na ranczo Neveralnd w sierpniu 1993 r. Autor wiele uwagi poświęca opisowi drogi prowadzącej do posiadłości Jacksona jak i wyglądowi samej posesji.
Mając na uwadze objętość całej książki, można by rzecz, że dzieciństwu Michaela zostało poświęcone minimum uwagi. Może i tak za dużo skoro go nie było? Tak czy inaczej, głównym źródłem sensacji tego rozdziału stała się rozmowa autora z LaToyą Jackson. Rozsądne podejście do sprawy? Bynajmniej! Jak można opierać się na zeznaniach kogoś, kto w rozpaczliwej pogoni na rozgłosem jest gotów sprzedać i zhańbić własną rodzinę? Nie będę zaprzeczał opisanej brutalności i bezwzględności Josepha Jackosna, ale także nie radziłbym podchodzić do tego bez dystansu. Zeznania LaToyi i pozostałych członków rodziny, które wzajemnie się podważają dają nam prawo przypuszczać, że prawda leży po środku.
LaToya twierdzi, że Michael mógł być (i był) wykorzystywany seksualnie przez ojca. Anderson uparcie temu wtóruje, by dowieść, że mogło to wypaczyć charakter młodego Jacksona, który później był zdolny do molestowania chłopców. Dlaczego autor wierzy wyłącznie LaToyi skoro doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że wszyscy inni Jacksonowie kategorycznie dementują jej doniesienia? Specyficzny rodzaj logiki! Podkreślmy, że Anderson w całej książce z ironią odnosi się do wypowiedzi Michaela, a wręcz podważa je. Przykład? Fragment poświęcony wywiadowi dla Ophrah Winfrey; Jackson przyznaje się do zaledwie dwóch operacji plastycznych oraz do choroby skóry (bielactwo), a kilkanaście stron dalej Anderson do upadłego twierdzi, że Michael przeszedł co najmniej 8 zabiegów chirurgicznych całej twarzy oraz, że się wybiela bo przecież ... LaToya widziała jak do Hayvenhurst na polecenie Jacksona zwożono kartony z kremem wybielającym skórę.
Treść biografii budują przede wszystkim wypowiedzi osób, z którymi Anderson rozmawiał. Na liście tej znajdujemy m.in.: Johna Brancę, Noramna Wintera, Boba Michaelson, Marka i Faye Quindoyów, Sandy Gallina, Crystal Cartier, Jack Palladino i Blancę Francię - czyli osoby głównie wyrzucone z pracy przez Jacksona lub z którymi jest/był w konfliktach. Wiadomo, że takie osoby zawsze najwięcej widziały i mają najwięcej do powiedzenia. Zeznania Francii czy Quindoyów, na których Anderson się głównie opiera są wstrząsające. Biedacy, przypatrywali się jak Michael kazał sobie sprowadzać chłopców do Neverland, a następnie ukradkiem obserwowali jak Jackson fotografuje nagich chłopców, baraszkuje z nimi na golasa pod prysznicem i sypia z nimi w sposób szeroko pojęty. Skoro widzieli to co opisują, to dlaczego nikt temu nie zapobiegł, nikt nie złożył zeznań do prokuratury, nikt nie oszczędził krzywdy tym dzieciom? Ich usta otworzyły się dopiero w momencie, gdy wybuchł skandal wokół Michaela Jacksona, a jeszcze wcześniej, gdy zostali wyrzuceni z pracy przez Jacksona za różne przewinienia. Jeżeli Michael Jackson jest przestępcą to takie osoby swoim milczeniem staja się współwinne nieszczęścia tych dzieci! Dlaczego Anderson jako przedstawiciel inteligencji, osoba wykształcona tego nie dostrzega?Dlaczego wyciąga wnioski po konsultacji z jedną ze stron? To nie może być obiektywizm! A bycie obiektywnym i bezstronnym to podstawowa cecha każdego szanującego się biografa.
Anderson nie traktuje Jacksona jak normalnego człowieka. Każdą zmianę w jego image opisuje jako "kolejne dziwactwo". W sposób specyficzny tłumaczy istotę Piotrusia Pana. Ponownie opierając się na zeznaniach m.in. Francii dowiadujemy się, że Michael załatwia swoje potrzeby fizjologiczne w spodnie(!), w towarzystwie jada palcami (!), nosi wyłącznie slipki z kieszonką nad genitaliami(!), itd.
Wszystko to wydaje się niczym w porównaniu z obszerną analizą sprawy Jordana Chandlera, który oskarżył Jacksona o molestowanie. W książce nazwisko Jordana zmieniono na Joe Randall, jak dodał autor "w celu ochrony tożsamości domniemanej ofiary...". Jak miło ze strony pana Andersona, że dodał ten przymiotnik "domniemanej". Z jednej strony autor stara się być neutralny, z drugiej zaś tak buduje swe wypowiedzi, że przeciętny czytelnik po zapoznaniu się z treścią publikacji, jest do upadłego uświadomiony, że Michael Jackson jest pedofilem - osobą gwałcącą dzieci, w tym wypadku chłopców. Rozdziały dotyczące molestowania są szokujące. Gdyby ta książka doczekała się swojej filmowej wersji, powstałby obraz z półki soft-porno! Nie będę przytaczał fragmentów, aby zaoszczędzić sobie i wam tej błazenady, bo inaczej tego nie można nazwać. W tym rozdziale Anderson opiera się o zeznania Jordana, które zostały spisane w policyjnym protokole ze sprawy. Prawdopodobnie chodzi tu o zeznania, które zostały udzielone przez chłopca, w momencie kiedy był on pod działaniem środków psychotropowych.
Reasumując, wiem, że dokonując recenzji tej książki nie jestem do końca obiektywny. Dażę michaela na tyle sympatią i zaufaniem, że wiem i jestem tego pewien, że on nie mógłby zrobić krzywdy dziecku.Pozostaje nam to, czy uwierzymy jednej osobie, czy drugiej. Czy Michael był świetnie maskującym się zboczeńcem, czy ofiarą perfidnej mistyfikacji? Christopher Anderson, o dziwo, znalazł odpowiedź na to pytanie. Jego opisy są na tyle imponujące, że nasuwa się pytanie czy on przypadkiem nie był świadkiem owych rzekomych wydarzeń albo sam to przeżył ? Postawa autora książki jest naprawdę żenująca i śmieszna i nie chodzi tu tylko o kwestię molestowania seksualnego, ale także o całą treść tej biografii. Często artyści są prawdziwymi ekscentrykami i to dotyczy także w dużej mierze Michaela. To nie jest jednak powód, aby najzwyczajniej kpić z kogokolwiek, a już na pewno nie może stać się częścią biografii!
Nie będę polecał tej książki nikomu, ponieważ nie jest to dobre źródło informacji. Pojawiają się mniejsze bądź większe błędy rzeczowe. Autor jest nieobiektywny i stronniczy co jeszcze obniża i tak niski poziom tej taniej sensacji. Nie warto psuć sobie wieczorów na tego typu lekturą. Szkoda wzroku, szkoda nerwów i szkoda daremnej pracy pana szanownego Andersona.Jest to najgorsza książka ''Biografia'' jaka została dotychczas napisana o Michaelu.
Wiem że to bardzo długi post ale przeczytajcie go a nie całą książkę chociaż po przeczytaniu tego posta ( recenzji ) już i tak się sam scyzoryk rozkłada do pana christophera andersona .
Pojawienie się na rynku w 1994 roku książki Chritophera Andersona zbulwersowało amerykańskich fanów. W nie cały rok później publikacja dotarła do Europy, w Polsce ukazała się za pośrednictwem wydawnictwa "Alfa" pod koniec 1996 roku. Niemalże natychmiast wywołała skandal w obozach wielbicieli Jacksona - wśród krytyków posypały się pozytywne recenzje. Nie chodzi tu bynajmniej o wielce kontrowersyjną treść niemalże sześćsetstronicowej biografii, ale o samą merytorykę, dobór źródeł czy serię przeprowadzonych wywiadów z osobami z otoczenia Jacksona. Książkę czyta się dobrze. Autor posługuje się prostym językiem, brak jest jakichkolwiek frazesów. Imponujące wrażenie sprawia dobór źródeł z czego można wywnioskować, że w zamierzeniach Andersona było stworzenie ambitnej biografii Michaela Jacksona, ale i takiej nad którą zawisłoby widmo skandalu. Tak też się stało. Czytając inne biografie Andersena, łatwo można dostrzec, że autor zawsze opowiada się po jakiejś stronie; jest albo zwolennikiem albo przeciwnikiem. Zapoznając się z treścią "Superstar" nie trudno wywnioskować, że w tym wypadku Anderson opowiada się po stronie opozycji, pomimo że w epilogu stara się przekonać czytelnika do swojej neutralności.
Kim jest autor? Christopher Anderson, absolwent Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkley, został w wieku dwudziestu lat najmłodszym współwydawcą w historii magazynu "Time". Jest autorem blisko dwudziestu książek, w tym zgodnie chwalonych przez krytyków biografii m.in. Katherin Hapburn, Madonny, Susan Hayward i Jane Fondy. Obecnie jako czterdziestoletni mężczyzna jest ojcem dwójki dzieci i współzarządcą telewizyjnej sieci BBC.
Michael Jackson stał się bohaterem czternastej z kolei książki Andersona. Jak twierdzi autor, inspiracją do napisania biografii Jacksona było zeznanie byłych pracowników piosenkarza, którzy twierdzili, że byli świadkami tego jak Michael molestował chłopca. Warto w tym miejscu podkreślić, że osią całej książki stały się kontakty Jacksona z dziećmi, a dosadniej mówiąc, z chłopcami. Jak w każdej biografii, ważną rzeczą jest tło historyczne życia danej osoby, jednak w tym wypadku jest to raczej cecha drugorzędna. Czytelnicy rządni gołych faktów będą rozczarowani. Razi łopatologiczne podawanie i komentowanie faktów. Poważnym minusem jest także pojawienie się drobnych błędów rzeczowych, bo jeśli np. dla pana Andersona objęcie przez utwór "Never can say goodbye" pozycji pierwszej na Billboard's R&B Charts jest porażką to natychmiast nasuwa się pytanie: jaką pozycję na liście przebojów musi zająć piosenka by odniosła sukces skoro wyżej zajść już nie może?
Książkę otwiera najazd policyjny na ranczo Neveralnd w sierpniu 1993 r. Autor wiele uwagi poświęca opisowi drogi prowadzącej do posiadłości Jacksona jak i wyglądowi samej posesji.
Mając na uwadze objętość całej książki, można by rzecz, że dzieciństwu Michaela zostało poświęcone minimum uwagi. Może i tak za dużo skoro go nie było? Tak czy inaczej, głównym źródłem sensacji tego rozdziału stała się rozmowa autora z LaToyą Jackson. Rozsądne podejście do sprawy? Bynajmniej! Jak można opierać się na zeznaniach kogoś, kto w rozpaczliwej pogoni na rozgłosem jest gotów sprzedać i zhańbić własną rodzinę? Nie będę zaprzeczał opisanej brutalności i bezwzględności Josepha Jackosna, ale także nie radziłbym podchodzić do tego bez dystansu. Zeznania LaToyi i pozostałych członków rodziny, które wzajemnie się podważają dają nam prawo przypuszczać, że prawda leży po środku.
LaToya twierdzi, że Michael mógł być (i był) wykorzystywany seksualnie przez ojca. Anderson uparcie temu wtóruje, by dowieść, że mogło to wypaczyć charakter młodego Jacksona, który później był zdolny do molestowania chłopców. Dlaczego autor wierzy wyłącznie LaToyi skoro doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że wszyscy inni Jacksonowie kategorycznie dementują jej doniesienia? Specyficzny rodzaj logiki! Podkreślmy, że Anderson w całej książce z ironią odnosi się do wypowiedzi Michaela, a wręcz podważa je. Przykład? Fragment poświęcony wywiadowi dla Ophrah Winfrey; Jackson przyznaje się do zaledwie dwóch operacji plastycznych oraz do choroby skóry (bielactwo), a kilkanaście stron dalej Anderson do upadłego twierdzi, że Michael przeszedł co najmniej 8 zabiegów chirurgicznych całej twarzy oraz, że się wybiela bo przecież ... LaToya widziała jak do Hayvenhurst na polecenie Jacksona zwożono kartony z kremem wybielającym skórę.
Treść biografii budują przede wszystkim wypowiedzi osób, z którymi Anderson rozmawiał. Na liście tej znajdujemy m.in.: Johna Brancę, Noramna Wintera, Boba Michaelson, Marka i Faye Quindoyów, Sandy Gallina, Crystal Cartier, Jack Palladino i Blancę Francię - czyli osoby głównie wyrzucone z pracy przez Jacksona lub z którymi jest/był w konfliktach. Wiadomo, że takie osoby zawsze najwięcej widziały i mają najwięcej do powiedzenia. Zeznania Francii czy Quindoyów, na których Anderson się głównie opiera są wstrząsające. Biedacy, przypatrywali się jak Michael kazał sobie sprowadzać chłopców do Neverland, a następnie ukradkiem obserwowali jak Jackson fotografuje nagich chłopców, baraszkuje z nimi na golasa pod prysznicem i sypia z nimi w sposób szeroko pojęty. Skoro widzieli to co opisują, to dlaczego nikt temu nie zapobiegł, nikt nie złożył zeznań do prokuratury, nikt nie oszczędził krzywdy tym dzieciom? Ich usta otworzyły się dopiero w momencie, gdy wybuchł skandal wokół Michaela Jacksona, a jeszcze wcześniej, gdy zostali wyrzuceni z pracy przez Jacksona za różne przewinienia. Jeżeli Michael Jackson jest przestępcą to takie osoby swoim milczeniem staja się współwinne nieszczęścia tych dzieci! Dlaczego Anderson jako przedstawiciel inteligencji, osoba wykształcona tego nie dostrzega?Dlaczego wyciąga wnioski po konsultacji z jedną ze stron? To nie może być obiektywizm! A bycie obiektywnym i bezstronnym to podstawowa cecha każdego szanującego się biografa.
Anderson nie traktuje Jacksona jak normalnego człowieka. Każdą zmianę w jego image opisuje jako "kolejne dziwactwo". W sposób specyficzny tłumaczy istotę Piotrusia Pana. Ponownie opierając się na zeznaniach m.in. Francii dowiadujemy się, że Michael załatwia swoje potrzeby fizjologiczne w spodnie(!), w towarzystwie jada palcami (!), nosi wyłącznie slipki z kieszonką nad genitaliami(!), itd.
Wszystko to wydaje się niczym w porównaniu z obszerną analizą sprawy Jordana Chandlera, który oskarżył Jacksona o molestowanie. W książce nazwisko Jordana zmieniono na Joe Randall, jak dodał autor "w celu ochrony tożsamości domniemanej ofiary...". Jak miło ze strony pana Andersona, że dodał ten przymiotnik "domniemanej". Z jednej strony autor stara się być neutralny, z drugiej zaś tak buduje swe wypowiedzi, że przeciętny czytelnik po zapoznaniu się z treścią publikacji, jest do upadłego uświadomiony, że Michael Jackson jest pedofilem - osobą gwałcącą dzieci, w tym wypadku chłopców. Rozdziały dotyczące molestowania są szokujące. Gdyby ta książka doczekała się swojej filmowej wersji, powstałby obraz z półki soft-porno! Nie będę przytaczał fragmentów, aby zaoszczędzić sobie i wam tej błazenady, bo inaczej tego nie można nazwać. W tym rozdziale Anderson opiera się o zeznania Jordana, które zostały spisane w policyjnym protokole ze sprawy. Prawdopodobnie chodzi tu o zeznania, które zostały udzielone przez chłopca, w momencie kiedy był on pod działaniem środków psychotropowych.
Reasumując, wiem, że dokonując recenzji tej książki nie jestem do końca obiektywny. Dażę michaela na tyle sympatią i zaufaniem, że wiem i jestem tego pewien, że on nie mógłby zrobić krzywdy dziecku.Pozostaje nam to, czy uwierzymy jednej osobie, czy drugiej. Czy Michael był świetnie maskującym się zboczeńcem, czy ofiarą perfidnej mistyfikacji? Christopher Anderson, o dziwo, znalazł odpowiedź na to pytanie. Jego opisy są na tyle imponujące, że nasuwa się pytanie czy on przypadkiem nie był świadkiem owych rzekomych wydarzeń albo sam to przeżył ? Postawa autora książki jest naprawdę żenująca i śmieszna i nie chodzi tu tylko o kwestię molestowania seksualnego, ale także o całą treść tej biografii. Często artyści są prawdziwymi ekscentrykami i to dotyczy także w dużej mierze Michaela. To nie jest jednak powód, aby najzwyczajniej kpić z kogokolwiek, a już na pewno nie może stać się częścią biografii!
Nie będę polecał tej książki nikomu, ponieważ nie jest to dobre źródło informacji. Pojawiają się mniejsze bądź większe błędy rzeczowe. Autor jest nieobiektywny i stronniczy co jeszcze obniża i tak niski poziom tej taniej sensacji. Nie warto psuć sobie wieczorów na tego typu lekturą. Szkoda wzroku, szkoda nerwów i szkoda daremnej pracy pana szanownego Andersona.Jest to najgorsza książka ''Biografia'' jaka została dotychczas napisana o Michaelu.
Dancing the Dream - Roztańczyć Marzenia autorstwa samego Michaela Jacksona (1992, wydanie polskie 2010) dostępna jest od środy nakładem wydawnictwa Fijor www.fijor.com
Książkę tłumaczyła pani Krystyna Mierzwiak, pani która przekładała również Moonwalk (1996 rok). O tłumaczeniach kiedy indziej, jak się w nie wgłębię. Na razie zauważyłam, że pozostawione są tytuły po angielsku, tytułu po polsku często bardzo odbiegają od oryginału.
Książkę można zamawiać w wydawnictwie (kosztuje 70 zł), lub kupić w Matrasie (w Łodzi już jest chyba od piątku - i uwaga w promocji kosztuje 52,50 zł) :P Także bardziej się opłaca kupić w Matrasie niż w wydawnictwie, nad czym ubolewam :( (to nie jest reklama) :P Oczywiście jest też na Allegro i może w innych księgarniach internetowych. Nie wiadomo, czy będzie w Empiku.
Książka posiada tę samą okładkę i takie same (chyba) zdjęcia, jak ostatnie wydanie angielskie (2009 r.)
Książkę tłumaczyła pani Krystyna Mierzwiak, pani która przekładała również Moonwalk (1996 rok). O tłumaczeniach kiedy indziej, jak się w nie wgłębię. Na razie zauważyłam, że pozostawione są tytuły po angielsku, tytułu po polsku często bardzo odbiegają od oryginału.
Książkę można zamawiać w wydawnictwie (kosztuje 70 zł), lub kupić w Matrasie (w Łodzi już jest chyba od piątku - i uwaga w promocji kosztuje 52,50 zł) :P Także bardziej się opłaca kupić w Matrasie niż w wydawnictwie, nad czym ubolewam :( (to nie jest reklama) :P Oczywiście jest też na Allegro i może w innych księgarniach internetowych. Nie wiadomo, czy będzie w Empiku.
Książka posiada tę samą okładkę i takie same (chyba) zdjęcia, jak ostatnie wydanie angielskie (2009 r.)
-
mmjjaacckkssoonn
- Posty: 68
- Rejestracja: ndz, 07 lut 2010, 20:26
- Skąd: Inowrocław
Dancing the dream można dostać nawet w małych księgarniach oglądałam ją, jeszcze nie kupiłam bo nie miałam przy sobie kasy:/i jest super ma ok 100 zdjec i ogolnie super nie czytalam wiec o tekscie nic nie mowie... A co do wydawnictwa fijor to ono jest boskie napisalam do nich prosbe o przetlumaczenie "The King of Pop: The Big Picture The Music! The Man! The Legend! The Interviews: An Anthology 2005" (podobno najlepszej ksiązki o Michaelu napisanej nie przez niego) a oni odpisali że nad tym pracują i że za jakiś czas powinna się pojawić w sklapach 
MICHAEL JACKSON - saying everything
Zamówiłam DTD u wydawcy i otrzymałam ja w ciągu 3 dni od wpłaty.
Wydana jest ładnie, choć faktycznie, zdjęcia moglyby być lepszej jakości. Bardzo mi się podoba, zamieszczony na wstępie, list do Michaela " Będziemy żyć twoimi marzeniami...", od K Mierzwiak. Jak narazie niewiele z niej przeczytałam, więc nie będę się wypowiadała o treści.
Wysyłając maila do wydawcy, z info o dotarciu przesyłki, zapytałam o ich dalsze plany wydawnicze związane z MJ, oto ich odpowiedź:
"...Co do innych pozycji, to wszystko zależeć bedzie od powodzenia tej książki.
Mysle, ze decyzje podejmiemy po pieszych 2 miesiacach sprzedazy.
Powiadomimy was na forach MJ
Uklony
Jan M Fijor"
Wydana jest ładnie, choć faktycznie, zdjęcia moglyby być lepszej jakości. Bardzo mi się podoba, zamieszczony na wstępie, list do Michaela " Będziemy żyć twoimi marzeniami...", od K Mierzwiak. Jak narazie niewiele z niej przeczytałam, więc nie będę się wypowiadała o treści.
Wysyłając maila do wydawcy, z info o dotarciu przesyłki, zapytałam o ich dalsze plany wydawnicze związane z MJ, oto ich odpowiedź:
"...Co do innych pozycji, to wszystko zależeć bedzie od powodzenia tej książki.
Mysle, ze decyzje podejmiemy po pieszych 2 miesiacach sprzedazy.
Powiadomimy was na forach MJ
Uklony
Jan M Fijor"
...
Powiedział, że pewnego dnia zobaczycie
Jak zajmie swoje miejsce w historii świata
Odważy się, by zdobyć uznanie
I płomień lśnił głęboko w jego oczach
...
Powiedział, że pewnego dnia zobaczycie
Jak zajmie swoje miejsce w historii świata
Odważy się, by zdobyć uznanie
I płomień lśnił głęboko w jego oczach
...
Do mojej kolekcja dołączyła francuska książka HIStory
Co prawda jest po francusku ( który bardzo słabo umiem ) no ale czekałem na nią dłuższy czas .
Jestem w trakcie czytania i zajmie mi to trosze długo czasu ale z tego co widzę jest niesamowita dużo zdjęć gruba okładka ogólnie bardzo ciekawa .
A gdzie mogę dostać tę pozycję i czy ktoś ma czytał ?
Co prawda jest po francusku ( który bardzo słabo umiem ) no ale czekałem na nią dłuższy czas .
Jestem w trakcie czytania i zajmie mi to trosze długo czasu ale z tego co widzę jest niesamowita dużo zdjęć gruba okładka ogólnie bardzo ciekawa .
A gdzie mogę dostać tę pozycję i czy ktoś ma czytał ?
My world była dostępna przez Empik ja osobiście nie mam ale widziałam cienka i dużo fotek z mała ilością textu cytatów MJja ładne ale nic za co warto majątek dawać . Ktoś na forum miał wiec może niech się ktoś wypowie kto to ma w domu ja gdzieś miałam fotki każdej strony ale tyle tego jest ze nie wiem gdzie je teraz mam :/
Twitter @Malwi27
Książki "Roztańczyć Marzenia" przedstawiać nie muszę.
Za to poinformuję gdzie można ją dostać i to za darmo.
www.michaeljackson.pl
nie możliwe? sprawdź!
Za to poinformuję gdzie można ją dostać i to za darmo.
www.michaeljackson.pl
nie możliwe? sprawdź!
Czekałam na obniżenie ceny i kilka dni temu kupiłam po promocyjnej(26 zl) cenie "Życie legendy. 1958-2009"
i przeczytałam w 2 godziny.
Aż roi się od błędów... najśmieszniejsze to, wspomniane już, "kręcenie teledysku 1 i 9 lipca 2009". Czyżby to ukryty dowód na to że MJ żyje?!?
Natknęłam się na kolejną nieścisłość. W rozdziale czwartym jest mowa o przyrodnim bracie MJ który miałby napisać książkę o rodzinie Jacksonów, o zastrzykach wybielających skórę i maltretowaniu Bubblesa przez MJ. Komuś coś wiadomo na temat istnienia takiej osoby?
Sam autor na przedostatniej stronie pisze, że ksiązkę napisał z pomocą syna-wieloletniego zagorzałego fana, a więc najwyraźniej nie zgłębił należycie życiorysu naszego idola.
Mimo wszystko wielkim plusem są piękne zdjęcia i ujęcie Neverlandu z lotu ptaka.
Mjpolsat,
również czytałam biografię Ch. Andersena! Była to pierwsza książka o MJ, którą przeczytałam. A niesmak mam do dzisiaj. Powinien ją raczej zatytułować "Plotki i bzdury o Michaelu Jacksonie". Od razu wiedzielibyśmy co trafia do naszych rąk. Nawet nie wiadomo czemu wierzyć.
Przeczytał ktoś może książkę Latoyi?
i przeczytałam w 2 godziny.
Aż roi się od błędów... najśmieszniejsze to, wspomniane już, "kręcenie teledysku 1 i 9 lipca 2009". Czyżby to ukryty dowód na to że MJ żyje?!?
Natknęłam się na kolejną nieścisłość. W rozdziale czwartym jest mowa o przyrodnim bracie MJ który miałby napisać książkę o rodzinie Jacksonów, o zastrzykach wybielających skórę i maltretowaniu Bubblesa przez MJ. Komuś coś wiadomo na temat istnienia takiej osoby?
Sam autor na przedostatniej stronie pisze, że ksiązkę napisał z pomocą syna-wieloletniego zagorzałego fana, a więc najwyraźniej nie zgłębił należycie życiorysu naszego idola.
Mimo wszystko wielkim plusem są piękne zdjęcia i ujęcie Neverlandu z lotu ptaka.
Mjpolsat,
również czytałam biografię Ch. Andersena! Była to pierwsza książka o MJ, którą przeczytałam. A niesmak mam do dzisiaj. Powinien ją raczej zatytułować "Plotki i bzdury o Michaelu Jacksonie". Od razu wiedzielibyśmy co trafia do naszych rąk. Nawet nie wiadomo czemu wierzyć.
Przeczytał ktoś może książkę Latoyi?
Thriller: The Musical Life of Michael Jackson [książka]
06. 08. 2010 r. zostanie wydana nowa książka. Autorem książki jest Nelson George, autor kilku innych książek poświęconych kulturze muzycznej.
Książka opisuje wpływ Thrillera na muzykę pop. Nelson opisuje Michaela Jacksona jako artystę i człowieka, nie tylko z krytyka i dziennikarza.
Dane:
Liczba stron: 256
Oprawa: twarda
Wydawnictwo: Da Capo Press
Język: angielski
Pre-order: http://je.pl/m9vo
Michael Jackson - Man in the Mirror
http://www.youtube.com/watch?v=iKigeNKsOvA&feature
Na początku 2010 r. została wydana książka pt. "Man in the Mirror" zawierająca wiele niepublikowanych zdjęć Michaela Jacksona (zdjęcia czarno-białe).
Autorem książki jest znany fotograf Ron Galella.
Cena książki wynosi $32.55.
Dane:
Liczba stron: 176
Oprawa: twarda
Wydawnictwo: powerHouse Books
Język: angielski
Pod tym linkiem można zobaczyć demo książki: http://je.pl/7cmp
http://www.youtube.com/watch?v=iKigeNKsOvA&feature
Na początku 2010 r. została wydana książka pt. "Man in the Mirror" zawierająca wiele niepublikowanych zdjęć Michaela Jacksona (zdjęcia czarno-białe).
Autorem książki jest znany fotograf Ron Galella.
Cena książki wynosi $32.55.
Dane:
Liczba stron: 176
Oprawa: twarda
Wydawnictwo: powerHouse Books
Język: angielski
Pod tym linkiem można zobaczyć demo książki: http://je.pl/7cmp
znalazłam przypadkowo w necie taką stronke:http://tvoneblogs.com/thespin/music/jer ... k-4364.htm
są to podobno fragmenty z jakiejś sekretnej książki napisanej przez Jermaine..
co mnie zaciekawiło jest tam fragment o Michaelu dość hmm.. niepokojący
przytocze fragment:
“My brother is a superstar, yes. My brother is wealthy. He owns shares in Sony music. He drinks, he does drugs, he lies, he cheats, he changed his skin color and mostly, he’s human. He attracts gay men and wards off women like the plague.”
“He married a woman because she was pregnant and he was doing business with Muslims (which I am a Muslim) and Muslims won’t do business with someone who is engaged in having children without being married.
“He paid this woman, who nobody would ever look twice at, several million dollars. My brother purchased children. It is like a sanctioned black market. He is very powerful; he picked the sperm donor by using information provided by a sperm bank. Now, who can do that? Michael Jackson, that’s who, my brother.
czy ktoś coś wie o tej książce? jest to jakaś bzdura a może faktycznie ta książka została wydana??
bardzo mnie to zaintrygowało dlatego pytam..
są to podobno fragmenty z jakiejś sekretnej książki napisanej przez Jermaine..
co mnie zaciekawiło jest tam fragment o Michaelu dość hmm.. niepokojący
przytocze fragment:
“My brother is a superstar, yes. My brother is wealthy. He owns shares in Sony music. He drinks, he does drugs, he lies, he cheats, he changed his skin color and mostly, he’s human. He attracts gay men and wards off women like the plague.”
“He married a woman because she was pregnant and he was doing business with Muslims (which I am a Muslim) and Muslims won’t do business with someone who is engaged in having children without being married.
“He paid this woman, who nobody would ever look twice at, several million dollars. My brother purchased children. It is like a sanctioned black market. He is very powerful; he picked the sperm donor by using information provided by a sperm bank. Now, who can do that? Michael Jackson, that’s who, my brother.
czy ktoś coś wie o tej książce? jest to jakaś bzdura a może faktycznie ta książka została wydana??
bardzo mnie to zaintrygowało dlatego pytam..
Jermane to notoryczny kłamczuch który zawsze na bracie chciał robić karierę.Już La Toya popisała się książką, teraz on...no cóż rodzinny sposób na zrobienie kasy.Mam siostrę i brata i życiu nie napisałabym na nich złego słowa mimo, że czasem mnie wkurzają.Brat Madonny też zrobił taki numer.Stany do dziwny kraj i dziwni ludzie.Puści, fałszywi i opętani żądzą pieniądza.
-> temat posprzątany 10 maja 2010.
mav.
-> temat posprzątany 10 maja 2010.
mav.
Człowieku, naucz się tańczyć, bo inaczej aniołowie w niebie nie będą wiedzieć, co z tobą zrobić - Św. Augustyn