Tinkerbell78 wrote: Tak, w trakcie zamieszania zbito ogromna waze przy wejsciu z kwiatami, i wtedy na jakies 3 sekundy po prostu zapadla cisza i wszystko sie zatrzymalo jak w "Smooth Criminal", ale jak zorientowano sie ze kazdy caly nastapila czesc dalsza.
Właśnie sobie wyobraziłam tą scenę, musiało to nieźle wyglądać najpierw dziki tłum, szaleństwo, wrzaski a po chwili martwa cisza. Hehe
Tinkerbell78 wrote: Okazalo sie ze byl w Dorchesterze gdzie dla sultana Brunei SPIEWAL 2 piosenki The Beatles oraz "It's a wonderful World".
O w mordę jeża! Fajnie, heh nie ma jak być sultanem. MJ zaśpiewa dla Ciebie wszystko. :)
Tinkerbell, Marta dzięki za wszystkie relacje.
Gratuluje udanych wypadów pod hotel. Super!
:
:
) i nie wazne, czy jestesmy z wyglądu atrakcyjni, czy nie, czy jestesmy dobrymi ludźmi czy nie - drugi człowiek poddaje sie tej woni i przez jej pryzmat odbiera nas, jako człowieka. Jesliby jednak brać co naprawdę autor miał na mysli to chodziło mu o symbol wiecznego poszukiwania prawdziwej, pelnej, czystej miłości. Dramat osoby, która dla innych jest niewidzialna i, ktorą "brak zapachu" (czytaj postrzeganej przez ogół osobowości) prowadzi do morderstwa...
Bohater sprawdza tylko działanie mikstury, która skupia w sobie kwintesencję ludzkiego piekna (piekno to pojęcie bardzo wzgledne... ten film świetnie to pokazuje!). Prawdziwy koniec świetnie pasuje do tego, co dzieje sie wokół Michaela. Na końcu ludzie oczarowani niewytłumaczalnym pieknem (można powiedzieć aurą) bohatera wpadają w taką ekscytację, ze pozerają (dosłownie!) obiekt swojej miłości. Faktycznie z Michaelem jest podobnie. Ludzie mówią o nim wiele rzeczy, wiele złych rzeczy dopóki nie poczuja tej jego aury, nie poczuja jego samego. Wtedy nagle tłum wpada w histerię i chce zdobyć chociaż kawałek idola (co jest przecież okrutne..kazdy z nich to przyzna, kiedy histeria opadnie, albo jeszcze sie nie zacznie) i nawet najzagorzalsi przeciwnicy musza zmieknąć....
)
