Najsłabsze Ogniwo

[Ahsha]

Dobra, dobra... zagłosuję na Cry bo już mnie ta piosenka mocno denerwuje... zaraz przez nią odpanie jakiś mój faworyt i co będzie??!! Żal... xD

Poza tym, nie ma litości dla Cry!! I tak jestem pod wrażeniem, że jest tu nadal, a to już trzecia runda...:P

[whatever_]

Kurde.. człowieka tydzień nie było a już tyle się zdarzyło. Od razu mówię, że będe bronić Heartbreaker bo jest to genialny utwór, często go słucham i co racja to racja, że ma ''ciężkie bity takie metaliczne troche'' ale mimo tego nie męczy jak niektóre inne ''mocne'' piosenki np. ''Morphine'' przy którym nie wytrzymują mi uszy!

Po chwili zastanowienia - Heaven Can Wait. Dlatego, że do The lost children mam słabość i narazie zostawiam

[Lika]

Nie wyżyję się tu i teraz.
Będzie.

Czekam(y) więc...
Ty to cały czas piszesz? Czy tak sobie leży i dojrzewa?
Jeśli piszesz... to już Ci chyba co najmniej praca mgr. wyszła ;)

Lika, Ty zagłosowałaś na Cry, czy nie, bo w końcu nie wiem czy to z Twojego wpisu wynika?

Oj... Mav, musiałaś być rzeczywiście zmęczona ;P
TAK TAK TAK!
Nawet druk zatłuściłam, żeby wynikało...
Wolę ochronić piękne i poruszające Speechless, spisując na straty R.Kelly'ego.

tu nie chodzi o pojedynek miedzy balladami a szybkimi utworami, a miedzy dobrymi a zlymi piosenkami.

Dokładnie...

No więc właśnie! Ja się z Wami zgadzam w stu procentach, dlatego... nie zmieniam zdania :]
Ballady rulezzzzzzz

Czytam uważnie wszystkie wpisy tu, jak i w tematach w dziale dyskografia, dotyczących poszczególnych płyt, w tym Invincible. Widząc jednak reakcję niektórych forumowiczów na tą i na Heartbreker i niektóre uzasadnienia nie głosowania na Cry czy "klasycznych" ballad, które już odpadły czy niechęć do tych wokalnych Michaelowych eksperymentów mam wrażenie, że fanom trudno przyjmować zmiany i wolimy, by nasz idol był zachowawczy.

W wywiadzie dla TV Guide, na krótko przed wydaniem Invincible Michael powiedział, że ma ochotę wykonać Billie Jean zupełnie inaczej; że ma alternatywne pomysły, ale stwierdził, że fani wolą po staremu.

Chyba nie do końca jest tak, jak piszesz.
Nie chodzi o zachowawczość i powielanie znanych schematów.
To jest bezpieczne tylko pozornie. Na krótką metę. W istocie hamuje rozwój.
Utwardza i tak już - w przypadku Michaela skostniałą, jak u smoka skorupę przeszłości...

Chodzi przede wszystkim o pomysł na siebie. Dobry pomysł.
Nie kopiowanie utartych schematów. Jakiegoś Timbalanda, Will I Ama i im podobnych...

Billie Jean ma w sobie olbrzymi potencjał! Aż się prosi o eksperymenty
/ o takie prawdziwe, porywające! Nie o sieczkę pokroju T25 /
Myślę, że nawet mnie "starą wapniarę" byłoby w stanie zauroczyć.
Zachwycić na nowo świeżą aranżacją!
Mam jeszcze cichą nadzieję, że tego doczekamy...

Nie wiem, czy kogoś zaskoczę, ale BARDZO lubię 2000 Watts. Mocna pozycja na płycie.
Jeśli nie pierwsza trójka, to pierwsza piątka z pewnością!
Wolałabym zobaczyć na podium ten numer, niż cokolwiek z pierwszej albumowej trójki, której po prostu nie lubię!
/ przy czym stawiam malusieńki plusik tuż obok Unbreakable /
2300 Watts naprawdę pozytywnie zaskakuje.
Jest potencjał. Jest pomysł. Jest GENIALNA zabawa z wokalem!!

Nie bronię ballad dla samej zasady, iż wolę wolno , niż szybko.
Różnie z tym bywa...
Uważam, że Vince'a dźwigają właśnie ballady.
Są przynajmniej o kilka poziomów lepsze, od pseudo-nowoczesnych dźwięków otwierających album...

W chwili obecnej największym zagrożeniem dla Michaela może się okazać fakt, iż zechce on być na siłę nowoczesny. Wpadnie w łapki topowych producentów i mamiony obietnicami pozwoli się zdominować pod pozorem odzyskania dawnego blasku.
Żeby się tylko z tej chwały... chałwa nie zrobiła
Nie jestem bowiem przekonana czy patent, który od wielu lat sprawdza się w przypadku kameleona wizerunku - Madonny można odnieść także do Michaela. Śmiem wątpić...
Powrót do korzeni byłby - jak sądzę najwłaściwszym rozwiązaniem dla Michaela. Asekuracją.
Gwarancją, iż nie stanie się on jedynie przerysowaną parodią siebie samego sprzed 20 lat.

60 letnia kobieta z pomarszczonym ciałem nigdy nie będzie wyglądała w bikini lepiej od własnej córki. Mimo, iż może mieć niezłą figurę i mentalność młodszą o 30 lat...

Gdyby tak udało się mądrze połączyć oldschool z nowoczesnością... Achhh gdyby się udało...

Ciągle wierzę, że Michael jest "rekinem" w tym biznesie i będzie wiedział co zrobić, żeby ani sobie - ani nam nie zaszkodzić... :>

Jako, że obojętne będzie dla mnie to, czy odpadnie Cry czy Speechless

Pank jak możesz...


Edit:

Ty to cały czas piszesz?

Cały czas słucham. I czytam.

Ach więc tak!
Obiecana - i wyczekiwana przynajmniej przez połowę forum /jak mniemam / recenzja Invincible - "od wpisu Kaema"...
kroi się, póki co --> jedynie w zapętlonych zwojach kory mózgowej Maverick ;)
Ojej...
A ja myślałam, że Ty to gdzieś archiwizujesz

Invincible to płyta bardzo osobista w okresie MJ w tym okresie został ojcem w pełni tego słowa znaczenia. Pisał ja w międzyczasie opiekowaniem się i oglądaniu jak dorastają jego dzieci. Trochę dlatego też na niej słodzi, ale włąsnie takiej płyty brakowało mi w jego dorobku.

Tancerzu "ukradłeś" mi moje odczucia, ale Ci wybaczę

Myślę że następna może ( ale nie koniecznie musi ) być jak History. Scream, TDCAU, Tabloid Junkie, D.S. , i pokaże znow swój sprzeciw przeciwko - Shedonowi, Motoli, itd, bądź jak ja bym wolał wrócił do tanecznych kawałków pełnych naturalnych dzwięków i odgłosów stylem przypominających własnie muzykę z okresu płyty Off.. i Thrillera. Tak czy siak jeśli wybierze jedną z tych wersji będe zadowolony, jeśli wybierze znów styl Invincible.... no cóż pozostanie mi tylko wczytanie sie w słowa piosenek.

... i z tym też się zgodzę!
Po prostu muszę Cię ucałować i wyściskać
Z góry prosząc Twoją kobietę o wybaczenie. Iwonko nie bądź zazdrosna ;)

Lika - pięknie napisane.

Dzięki ;)

[Stanisław Leon Kazberuk]

Nie czytam tego tematu ostatnio, zajrzałem z ciekawości dziś - i już muszę coś napisać. Otóż:

Heaven can Wait. Lukier z przerażającymi chórkami. To już mniej Madonna mniej słodzi na na całym słodkim z nazwy Hard Candy niż Michael w tej jednej piosence. ;)

Pank oburzył mnie swym sądem chyba po raz pierwszy! Lukrem nazwać możemy przecież "You are not alone", czy "Speechless" -"Heaven can wait" oraz "Break of dawn" [ze znaczącą przewagą tego pierwszego] to moje prywatne dwa faworyty tej płyty!

Lubię ten deszczowy nastrój, snucie się wokali i przeplatanie ich ze sobą, w końcu drapieżny zaśpiew Michaela - jak tu nie lubić "Heaven can wait" ?!

Ale naprawdę cieszy mnie że choć co do "Speachless" mamy wspólne zdanie, choć może ja jestem nieczuły na lukier i stąd moje oburzenie? Pozdr.

[malakonserwa]

Lika - pięknie napisane.
Ja również obawiam się, że Mike może zechcieć być zbyt nowoczesny 'na siłę', a to nie tędy droga... Ale wierzę w jego intuicję i trzeźwą ocenę.
Dobra, koniec OT.

[keep_the_faith]

O nie! Odpadły juz te które miały odpaść, teraz juz nie wiem na co głosowac.
Pewnie wybrałabym "Threatened" bo ten w kółko powtarzający sie dzwiek przypominający powolne przesuwanie głazu strasznie mnie irytuje :P
Ale po co jak i tak nie odpadnie?
Właśnie dlatego, a także w obronie "Cry" i "Speechless", typuje The lost children"

[Maverick]

Pytałaś o momenty w Heartbreaker. Dla mnie to jest most:

I never thought that I would stop dreamin' about you
Stop being without you
But everyone told me so, to stop caring about you
and start being without you
but I'll find a way to go and start doin' without you
and stop talkin' aboout you
and what will she say?
She will say I was the man that got away

...przechodzący w rap, a później zmiany w tym samym, powtarzającym się motywie. Na tej płycie, poza Unbreakable i 2000 Watts nie ma wg mnie lepszego utworu na parkiet.

Tańczyłam dziś do Heartbreakera.
I robi mi on to samo (tylko i wyłącznie w sensie tańca!) co "In The Closet" (chociaż w zasadzie nie aż tak intensywnie...) - ten rytm zmusza do próby poruszania się jak Michael. Nienawidzę tego. Napisał to pod swój styl. Ale mimo wszystko było faktycznie fajnie i zgodzę się że sercem utworu są przejścia wokal-rap, rap-wokal. Do tańca mnie ten utwór nie porywa, ale jak już sie tańczy to nie jest źle.

A co do 2000 Watts:

tekst tej piosenki to gniot totalny

Genialnie o seksie. Do tego tekstu nie ma się o co przyczepić, od A do Z, czy raczej od gry wstę...

Ty to cały czas piszesz?

Cały czas słucham. I czytam.

W kwestii owocnych jak zwykle rozważań i teorii na temat przyłości - Michael Jackson i pomysł na siebie...

Heaven Can Wait w tej rundzie jeszcze nie odpadnie, więc nie ma potrzeby eleboratu, prawda? To jeden z najpiękniejszych utworów ever, więc... no.

A nam się tu tymczasem z Invincible zrobił thriller:

Cry - 8
TLC - 8
Speechless - 8

Jakiś argument w obronie Speechless...

Prooooooooszę?

Pokażcie, że się znacie na muzyce. Edytujcie ze Speechless na Cry :]

[Xander]

A co do 2000 Watts:

tekst tej piosenki to gniot totalny

Genialnie o seksie. Do tego tekstu nie ma się o co przyczepić, od A do Z, czy raczej od gry wstę...

:]

Słyszałem że podobno trzech facetów meilami pisali słowa tej piosenki, dokładając kilka słów... tak?

[Pank]

Bo Invincible to temat kontrowersyjny. A jako, że to dla mnie najgorszy album 'dorosłego' Michaela...

Pank jak możesz...

Pank oburzył mnie swym sądem chyba po raz pierwszy!

Ale ja nie mogę zrozumieć! Nie mogę zrozumieć, jak zachwyca, jeśli nie zachwyca.

Pst, Speechless to też lukier, chociaż przynajmniej ręcznie robiony. I Cry też jest koszmarkiem. Nudnym, za długim, ciągnącym się w nieskończoność (nawet jak trwa tylko pięć minut!), właściwie do niczego, a na domiar złego brzmiącym jak marna parodia Man in the Mirror. Te piosenki mogłyby się pojawić jako odrzuty z sesji przy okazji wydawania kolejnych boxów. Do melodii tych mogę na zlotach śpiewać kolejne wersy słodziutkiej twórczości o Michaelu, bo już nic nie może je okaleczyć. To te utwory zniszczyły Invincible i to dzięki nim odnoszę wrażenie, że Michael po 1997 roku nic intrygującego już nie zrobił. Przynajmniej w moim odczuciu.

Na pocieszenie dodam - resztę ballad dzielnie znoszę.

Nie jestem bowiem przekonana czy patent, który od wielu lat sprawdza się w przypadku kameleona wizerunku - Madonny można odnieść także do Michaela. Śmiem wątpić...

Dopiero teraz na Hard Candy Madonna dała się uwieść kilku topowym producentom - raczej na niekorzyść, nawet jeżeli nowy album nie należy do złych. Wcześniej nad jej albumami czuwał głównie jeden człowiek - choć przez studio przewijało się też kilka innych osób, które wrzucało swoje grosze. Jedno jest pewne. Zarówno w wypadku Michaela, jak i jej takie działania kończyły się skutkiem zdecydowanie pozytywnym.

Dlatego mam dziwne przeczucie, że nowy album Michaela - jeśli kiedykolwiek go usłyszymy - może powtórzyć historię Invincible. Za dużo słyszymy o osobach, które swoje pięć minut już miały.

[Smooth_b]

BARDZO lubię 2000 Watts

Głos w 2000watts przy poprzedzającym Speechless to jak suspens u Hitchcocka. Cały płyta jest pełna wokalnych perełek a w 2000w to juz zupełne zaskoczenie jesli chodzi o barwe. Też nosi mnie przy tym:)
Od czasu do czasu poniektóre oddane głosy dają mi do zrozumienia że moj faworyt jednak nie wygra;P No ale poczekam, zobacze, a zdradze go potem.
Na razie nominacja dla Heaven Can Wait.

deszczowy nastrój

Przypomina mi sie Cry Me A River justina, którą lubię a jednak do HCW nie mogę sie przekonać. Nie czuje tu dreszczu przy deszczu

[homesick]

Cry - 8
TLC - 8
Speechless - 8

Jakiś argument w obronie Speechless... sesese

na co mi przyszlo w zyciu nie postawilabym sie w roli obroncy czegokolwiek z tego trojkata...ale TO JESCZE NIE CZAS NA SPEECHLESS, wsio jedno juz czy Cry czy TLC, ale Speechless zasluguje na odstzral dopiero po tych dwoch, tak dla przyzwoitosci zebyscie mogli spokojnie po nocach spac no..... blagam.

Pank oburzył mnie swym sądem chyba po raz pierwszy! Lukrem nazwać możemy przecież "You are not alone", czy "Speechless" -"Heaven can wait" oraz "Break of dawn" [ze znaczącą przewagą tego pierwszego] to moje prywatne dwa faworyty tej płyty!

Heaven Can Wait w tej rundzie jeszcze nie odpadnie, więc nie ma potrzeby eleboratu, prawda? To jeden z najpiękniejszych utworów ever, więc... no.

brawo dla tych panstwa!!
to moja ulubiona ballada na Invincible. lukier w najlepszym wydaniu, wlasnie taki mozna mi serwowac, rozlewa sie cieplo i delikatnie saczy do ucha, buja i jednoczesnie niezauwazalnie infekuje rytmem, zeby na koncu dac tez troche pazura <tak uwielbiam te Michaelowe falsze w koncowce mniam!> i nawet tekst...argh... tak wlasnie czuje sie czlek po upojnej nocy w rozgrzanej poscieli u boku swego wybranka ..hehehe kicz, kicz ale jakze przyjemny i namacalny...klimat kawalka jest duszny i czuje kropelki potu w powietrzu :P
mam tak, ze ten utwor chodzi za mna i nie wiadomo skad wskakuje do glowy, jako jedyna melodia z calej plyty nie daje mi spokoju.

cala reszta z was wbija mi noz w serce.

[Xander]

Edytowalem na Speechless. choć mialem sporo kłopotu z ponownym wyborem :(

[okussa]

Butterflies

[tancerz]

2000 Watts tekst do bani...

Bardzo lubilem piosenkę zespołu Blackstreet, nagraną wespół ze Slashem, Fix. Dla mnie mógłby to być numer jeden, a na pewno pierwsza trójka albumu. To chyba najświeższy pod względem pomysłu na aranżację utwór na płycie. I jak z wokalem fajnie Michael ekserymentuje.
Czytam uważnie wszystkie wpisy tu, jak i w tematach w dziale dyskografia, dotyczących poszczególnych płyt, w tym Invincible. Widząc jednak reakcję niektórych forumowiczów na tą i na Heartbreker i niektóre uzasadnienia nie głosowania na Cry czy "klasycznych" ballad, które już odpadły czy niechęć do tych wokalnych Michaelowych eksperymentów mam wrażenie, że fanom trudno przyjmować zmiany i wolimy, by nasz idol był zachowawczy.

Fix- troszke podobny faktycznie, ja wolę tekst który porywa mnie emocjonalnie opowiada jakąś historię, ten jakos nie porwał ;/ ( tanecznie tak) choć nie mówie niezły pomysł miał, experyment dobry. Nie zamykam się osobiscie na nowości w stylu MJ choc przyznaje że Kocham Michaela z okresu Off the Wall i Thrillera. Invincible to płyta bardzo osobista w okresie MJ w tym okresie został ojcem w pełni tego słowa znaczenia. Pisał ja w międzyczasie oiekowaniem się i oglądaniu jakdorastają jego dzieci. Trochę dlatego też na niej słodzi, ale włąsnie takiej płyty brakowało mi w jego dorobku. Myślę że następna może ( ale nie koniecznie musi ) być jak History. Scream, TDCAU, Tabloid Junkie, D.S. , i pokaże znow swój sprzeciw przeciwko - Shedonowi, Motoli, itd, bądź jak ja bym wolał wrócił do tanecznych kawałków pełnych naturalnych dzwięków i odgłosów stylem przypominających własnie muzykę z okresu płyty Off.. i Thrillera. Tak czy siak jeśli wybierze jedną z tych wersji będe zadowolony, jeśli wybierze znów styl Invincible.... no cóż pozostanie mi tylko wczytanie sie w słowa piosenek.

[Mojanbo]

Edytowałem, zmieniłem zdanie.
Przesłuchałem Cry i You Rock My World.

I w ten oto sposób mój głos pada na
You Rock My World, która to wydaje mi się najmniej wartościową i ciekawą piosenką na Invincible.