MJPT

kaem wrote:Że niby You Can't Win?

coś w tym jest

http://www.youtube.com/watch?v=ML-qN_6Z ... re=related

http://www.youtube.com/watch?v=9mpfcYdS ... re=related

http://www.youtube.com/watch?v=va2hLpG7 ... re=related

bo Ease On Down The Road. Can't win
a ja cenie piosenki które są tematem przewodnim filmu.
Finał również....ale niekoniecznie Cel uświęca Środki.
Home odpada

Diana go home!

ciaśniutko na podium!!

Thelma Carpenter - He's The Wizard
wrzuta<<



Mabel King - Don't Nobody Bring Me No Bad News
wrzuta<<

kogo strącamy??
a może zainwestować w dobry tytuł utworu?? tyle, że oba pasują na tu i teraz i odnoszą się do Michaela

No i mamy 900. stronę Najsłabszego Ogniwa..
Wyczytałem w jednej z książek, że krótko po premierze filmu Michael zapytany o jego ulubiony utwór ze ścieżki dźwiękowej, powiedział: It's the one that Diana and Lena Horne do. It's called 'Believe In Yourself' and it's my favourite because of what is says. I like it what it says.



Podtrzymuję swój głos na Don't Nobody Bring Me No Bad News. Tytuł w sam raz, ale ten szalony swing na to by sie spocić mniej ma wg mnie z charakteru filmu, niż cyrkowe, plenerowe He's The Wizard. Wokal Thelmy brzmi, jakby opowiadała bajkę, którą przecież jest i sam The Wiz. Ale robi to na afro- amerykańską modłę. Jest w tym brawura, zuchwałość i otwartość. I ten widowiskowy mostek, brzmiący wręcz jakby pochodził ze ścieżki do filmu Kabaret.. Jak nie uwielbiać tego numeru? Należy mu się miejsce 1- stąd głos na konkurenta.

Don't Nobody Bring Me No Bad News
Przerysowany w każdym calu, brzmi jak pastisz rhythm and bluesa, gospel i country w jednym. "He's The Wizard" również brzmi jak pastisz, tym razem swingu, ale broni się; głównie wstępem i końcówką szybkiego przerywnika w stylu disco z brawurowym popisem orkiestry. Nawet chwyciła mnie za serce.

Posłuchajcie tego nagrania. Wkrótce Wam się to przyda.
Tymczasem powoli żegnamy się z Czarnoksiężnikiem- tłumy płaczą, dziewczyny szlochają, chłopaki rwą włosy z głów... Jakieś kilka słów od nie biorących udziału w zabawie?

Thelma Carpenter - He's The Wizard ten kawalek u mnie odpada po prostu przeciwnik jak dla mnie jest o niebo lepszy uwielbiam ten musicalowy styl ktory jest w piosenek Mabel King :) stad glos na He's The Wizard

Thelma Carpenter - He's The Wizard - jak najbardziej zasłużona pozycja, jednak Mabel King - Don't Nobody Bring Me No Bad News to oszlifowany diament tego soundtracku. prostota, emocje i moc głosu tak to mój zwycięzca:)

kaem wrote:Posłuchajcie tego nagrania. Wkrótce Wam się to przyda.

Nawet nie wiedziałam, że do tego nagrania powstał teledysk. Od razu stanęło mi przed oczyma "Heal The World" i "Cry". Czyżby następny wątek miałby być o inspiracjach? A nagranie oczywiście bardzo piękne.

Tymczasem powoli żegnamy się z Czarnoksiężnikiem- tłumy płaczą, dziewczyny szlochają, chłopaki rwą włosy z głów... Jakieś kilka słów od nie biorących udziału w zabawie?

Hola hola jeszcze "kości nie zostały rzucone"



to na kogo czeka to miejsce??narazie remisik

Podpisuję się pod słowami Man in the mirror. Oddaję swój głos na He's The Wizard.

zdecydowanie głos na Don't Nobody Bring Me No Bad News.
Scena w filmie okrutna a sukienka Mabel okropna .
On jest Czarodziejem uwodzi mnie cyrkowym tłem,bogactwem i historią...

Nie ma nic wstrętniejszego, niż muzyka bez ukrytego znaczenia

Ale skoro już wiem czego chcesz
Drogę do Czarnoksiężnika wskazać Ci mogę też
Naszego Czarnoksiężnika
Jedynego w świecie
Marzenia spełnia- dobrze o tym wiecie
To Czarnoksiężnik
Pośle Cię w podróż w czasie
Tyle czarów ma w zapasie
Wszelka moc należy do niego
Posłuchaj jak dotrzeć do krainy jego


Włączam więc kolejne albumy i podróżuje....a czar wciąż działa.
Mimo wszystko i tak skończyło się na Michaelu....

Don't Nobody Bring Me No Bad News
Pierwsze wrażenie podtrzymane przez następne. He's The Wiz jest lepsze pod każdym względem - melodii, interpretacji, pomysłu. Naturalnie nie można niczego odmówić Mabel King - babka ma głos jak dzwon, jednak przerysowana interpretacja i przerysowana muzyka po prostu robią za dużo. Jeśli chodzi o He's The Wiz , to po raz kolejny mam ciarki w tym szybkim przerywniku który ma coś w sobie i z kabaretu i z muzyki cyrkowej i żywiołu muzyki disco. Interpretacja jest naturalnie aktorska, ale wykonawczyni zdaje się nie "rywalizować" głosem z muzyką. Serce nie kłamie - to jest LEPSZY UTWÓR. A w ogóle to słucham już trzeci raz pod rząd i naprawdę podoba mi się ten numer .

Don't Nobody Bring Me No Bad News - głos faktycznie fantastyczny, ale nie o głos tu chodzi, tylko o intrpretację i samą piosenkę. Zdecydowanie więcej oferuje konkurentka, jak wspomnieli przedmówcy, urzeka barwą najróżniejszych dźwięków. Też mam natychmiast skojarzenie z kabaretem, cyrkiem i magią, a cyrk, magia i czary, to przecież The Wizard.

Fanfary!!!
Rozgrywki w kategorii NO w temacie muzyka do filmu Sidneya Lumeta THE WIZ wygrała:
Thelma Carpenter i jej He's The Wizard

gdyby ktoś chciał posłuchać jeszcze raz to proszę:
Thelma Carpenter - He's The Wizard
wrzuta<<

Udział wzięli:
The Wiz stars Michael Jackson,Diana Ross, Nipsey Russell, Ted Ross, Mabel King, Theresa Merritt, Thelma Carpenter, Lena Horne,Luther Vandross and Richard Pryor.

Dziękuje wszystkim wytrwałym i ambitnym pasjonatom muzyki..nie tylko Emdżeja:Margarecie,songbird,La_Pantera_Rosie,Man in the mirror,Moonwalker27,Pankowi,a_gador,MJwroc,Thalitcie,anji,emdżejce22 za oddanie głosów i wspólną zabawę a także tym co też chcieli ale nie czuli się na siłach...W szczególności dziękuje kaemowi za okazane zaufanie, wsparcie duchowe no i głosy!
Prowadzenie tej rozgrywki było dla mnie wielką przyjemnością, wyzywaniem i powiodło mnie w nowe nieznane rejony ...a to kocham najbardziej.
Wynik jest zaskakujący, bo zapewne każdy po cichu miał swojego faworyta ale....daliśmy radę!!



The End
Niech moc będzie z Wami!!


PS

gratis najzabawniejsze teksty autorzy wiedzą o co chodzi

-No ba! Ja się wtedy urodziłem. :) Umówmy się, że byłem prezentem dla Michaela na jego okrągłe, 20. urodziny.

-Chyba na szczęście Michael w In The Closet nie poszedł w trójkąty, bo gdyby bardziej dosłownie potraktował tę inspirację The Wiz to wyszłaby nam baaardzo perwersyjna scena (Strach Na Wróble/Michael, Dototka/Naomi, Blaszany Drwal/??).
Czy to mógłby być prototyp teledysku do alternatywnej wersji ITC?Nawet kolorystyka ciuchów się zgadza: czarne porcięta Michaela i biała kiecka Diany ochoczo „lubricate” całe ciało Blaszanego Drwala i we dwójkę dopieszczających go.

-NO i zaparowała mi szyba w monitorze.

-a nie znacie wersji naćpanego Majka?
Cytat:
easy on down , easy on dawn .. demerol hihihihi, easy on down, easy on down... demerol ..phiiihi, heheh pfff, eheheAAAAAAAh Ahhhhhh,Aaaaaaa
czy ja tylko mam taką wersję?

-Czym różni się od siebie pozycja 14. i 13?

-Piosenka jednak jest ckliwa, a tekst fragmentami trąci grafomanią, zwłaszcza gdy Diana śpiewa o motylkach i wróbelkach.

-Post o Be A Lion niechcący wyszedł jak post o A. Lepperze. Jak widać, The Wiz ma bardzo uniwersalny przekaz.

-Diana Ross - Soon As I Get Home oto moj glos ciagnie sie jak flaki z olejem przez pol piosenki miauknięcie co 10 sekund :D nuuudaaaa

-Jak już strzelać do Ross, to do Teda Ross.

-Czy to się nazywa forma szkatułkowa, drodzy forumowi poloniści?

-głos piękny tylko ze ta piosenka taka "rozmaślona"

-Melodia nawet może kojarzyć się z wyboistym pornosem; żuliki
awansowały tu do roli alfonsa- odsyłam do filmu, kto nie wyłapał wątku.

-Ten bas zajeżdża mi Hendrixem o 4 nad ranem w jakimś zadymionym klubie z zwisającym jointem w lewym kąciku ust,

-Nie rozumiem dlaczego ten syf nie poszedł na pierwszy ogień, czy jak to się tam mówi

-Mnie podstarzała Dorotka nie leży w tej historii. Wokalnie lepiej niż wizualnie, ale to nie przed nią padam na kolana. A przed ciotką Em ręce same składają się do oklasków. Mistrzostwo.

-Emerald City Sequence rozumiem odpadnie, bo jest zbyt rozbudowane? Czyli wraca stara prawda- przy piosenkach o budowie cepa inne nie mają szans.

-The Feeling That We Have, zasnąć by można przy tym kawałku ;)

-Przypominam jednak, żeby nie dawać forów Michaelowi tylko dlatego, że to Michael.

-Ease on the Road dźwięczy jak mantra!Te trąbki, lekkość dźwięku, fortepianu. Słuchając macham palcem w bucie, stukam piętą, podskakuje na krześle.Myję naczynia- mruczę EOTR, odkurzam w rytm podskoków na żółtej drodze, lecę z zakupami machając reklamówką ze szczęścia ( wynik - jajka wszystkie stłuczone na miazgę)

-Fantastycznie zgrane ze sobą głosy, "wykop" na miarę Jamesa Browna.

-doszliśmy do momentu kiedy już cała "słabizna" odpadła, poziom jest wyrównany i nie wiadomo co wybrać

-Tak lubię szczęśliwe zakończenia, ale stany euforyczne są chwilowe, a w miejsce minionych dylematów pojawiają się nowe.

-Kolejny raz Home - ludzie, zlitujcie się i pomóżcie Dorotce w końcu trafić do domu, naprawdę już pora.

-Uzasadnienie takie jak w poprzednich rozgrywkach

-ale gdy słucham to widzę, wyjącą starą pannę z kotem na kolanach przy kominku zajadającą się słodyczami.

-I rzeczywiście- zrobiła to we wspaniałym stylu, ale za tę pychę jednak nie wpuściłbym na podium.

-Dla mnie atak na Dianę od początku tej części NO ociera się o przemoc. Oj, zgłoszę Was na Niebieską Kartę

-Michael zastanawia się, co się stało z uczestnikami NO. Parafrazując 'Dziady' naszego wieszcza... pusto wszędzie, głucho wszędzie...

Zadowoleni z wyników wyborów- tych i tamtych? Dla przypomnienia, jak głosowaliśmy:

1. Thelma Carpenter - He's The Wizard
2. Mabel King - Don't Nobody Bring Me No Bad News
3. Diana Ross - Home
4. Lena Horne - Believe In Yourself (Glinda)
5. Diana Ross & Michael Jackson - Ease On Down The Road
6. Michael Jackson - You Can't Win
7. Luther Vandross & Choir - A Brand New Day
8. Nipsey Russell - What Would I Do If I Could Feel?
9. Theresa Merritt - The Feeling That We Have
10. Richard Pryor & The Emergald City Citizens - Emerald City Sequence
11. Poppy Girls (instrumental)
12. Diana Ross - Soon As I Get Home
13. Diana Ross - Believe In Yourself (Dorothy)
14. Ted Ross - (I'm A) Mean Ole Lion
15. Diana Ross - Is This What Feeling Gets? (Dorothy's Theme)
16. Diana Ross - Can I Go On?
17. Diana Ross, Michael Jackson, Ted Ross, Nipsey Russel - Be A Lion
18. Nipsey Russel- Slide Some Oil To Me

Tu<< można komentować rezultaty.
Dziękuję Ci @neto. Świetnie sobie dałaś rady. Dzięki za fajną, iście komiksową edycję, która niemal wyrównała rekord najdłuższego NO prowadzonego przez tancerza- głosowaliśmy przez 78 dni, tylko 2 dni mniej, niż głosowanie na najlepszy występ sceniczny MJ. Wtedy przerwała nam rozgrywki tragiczna śmierć Michaela.
Zatoczyliśmy koło, bo znowu ze śmiercią Michaela mamy w wiadomościach do czynienia. Warto może, jak kiedyś nomen- omen thewiz, w czasie procesu z tematem zdjęć MJ, te smutne wiadomości trochę rozjaśnić kilkoma miłymi utworami dla rozluźnienia. A skoro jesteśmy przy 1978 roku, to cofnijmy się o rok wstecz i pozostając w przededniu wielkiego triumfu Michaela z płytą Off The Wall, mając jeszcze w przyszłości przełomowe spotkanie Michaela z Quincy Jonesem sięgnąć po..

Chyba najweselsza płyta Jacksonów i Michaela w ogóle, niosąca równocześnie po raz pierwszy tak wprost treści społeczne. Jeden z ulubionych krążków mamy Michaela; album, który mógł spowodować koniec kariery braci, gdyby nie...



Wakacyjne podróże za nami. Goin' Places. Płyta z podróżą w tytule niech ociepli te zimne jesienne dni.
Zapraszam do kolejnej lekcji i zabawy z historią Michaela Jacksona poprzez jego muzykę. Specjalnie na tę okazję poszerzyłem opis płyty. Zapraszam do lektury.
Po śmierci Michaela tylko płyta Forever, Michael w NO była adekwatną. Tym razem w weselszej odsłonie wraca jako Prowadząca:



Zarezerwowała sobie ten album braci jakieś 3 lata temu. Temat znów opanuje Wrocław. Bo, jak wiemy, Wroclove is full of l.o.v.e.

Jupi! Goin' Places to moja trzecia ulubiona płyta The Jacksons. A spróbujcie mi z początku wywalić Man Of War !