Ostatnio zakupione płyty - recenzje, wrażenia

[huczek]

Krzysztofie! Także czytam Twoje recenzje. Zawarte w nich uwagi i spostrzeżenia znajduje często jako bardzo celne. Skoro nic dodać nic ująć...? Jeżeli przypadkiem zdarzy się, że można coś dodać - wtrąca się Pank i odnosicie stuprocentowy sukces redaktorski. Wówczas napisać jakikolwiek komentarz to jak przypiąć różę do kożucha.

Ponadto mi widać starość doskwiera, bo płyt kupuję niewiele i słucham staroci. Ostatnio (w ciągu roku) kupiłem: Worldwide Underground by Erykah Badu (w sumie staroć), oralną Shakirę po hiszpańsku, Prince 3121, Ronny Jordan The Quiet Revolutin (kolejna staroć), i składankę W. Młynarskiego .

Dodam, że chociaż mało piszę, czytam sporo. Nie pomijając kącika o nowo zakupionych płytach

[kaem]

Huczek, dziękuję.

Worldwide Underground

I jak? Zwariowana płyta, prawda?

Ronny Jordan The Quiet Revolutin

Co to?

[huczek]

Tak, Worldwide Underground jest zakręcona i ciekawa. Nie mdli nawet po kilku przesłuchaniach. Trochę mnie mierzi jej trudna do uchwycenia i do zdefiniowania maniera wokalna. Narzucając ją doprowadza do ograniczenia swoich środków wyrazu. Jednak takie subiektywne odczucia mozna miec sluchajac wiekszosci wokalistek/ow pop i reasumując jej płyta zdecydowanie zasługuje na dużego plusa.

Ronny Jordan ma kilkuletnią, jednka wciąż niezłą stronę internetową.
http://www.ronnyjordan.com
Chłopak gra na gitarze różne melodie bardzo często w ciekawych aranżacjach. Nagrywa również do utworów wokalnych. Z płyty quiet revolution polecam Waszej uwadze właśnie piosenki: under your spell i the jackal. Są rytmiczne, bujane i klimatyczne. Czasami przypominają mi nagrania z autorskich płyt Quincy Jones'a.

[Pank]

Jak już w większości recenzji napisano, warto było organizować Idola chociażby tylko dla Ani Dąbrowskiej. W dobie popularności takich artystek jak Katie Melua, nie dziwne też pierwsze miejsce na listach sprzedaży.

Bo Kilka historii na ten sam temat to album bez nieambitnych i szybkich przebojów, do jakich na debiucie można byłoby od biedy zaliczyć drugą część Innej. Jedenaście utworów o związku dwojga ludzi, podane w bardzo przyjemnej oprawie. I może bez żadnych eksperymentów - w pierwszej kolejności to prostu porządne granie. Żywe instrumenty, nawiązania do lat 60. i 70. plus stonowany głos Ani. I choć następczyni Samotności po zmierzchu wciąż bardzo przypomina debiut, jest jednak bardziej spójna, dojrzalsza i... zdecydowanie lepsza. Jak dla mnie, jedna z najlepszych polskich płyt tego roku. I szkoda tylko, że trwa 38 minut.



I dla odmiany. Brud, chaos, krzyk, brak melodii, agresywne teksty, trochę lat osiemdziesiątych. Moje pierwsza skojarzenia z drugą płytą Cool Kids of Death. Może ten bunt jest naciągany, może na dłuższą metę człowiek chce posłuchać czegoś bardziej uporządkowanego, ale jestem pod wrażeniem tego, co tutaj dokonano - szczególnie, że nagrań nie dokonano w żadnym profesjonalnym studiu. Pomyśleć, że następna płyta, 2006, jest już tak ugrzeczniona...

[kaem]

Płyta Ani jest bardzo ciepła. Miło się jej słucha z radia, zamiast muzycznych banałów. Jej popularność cieszy.

A mnie z kolei zachwyca Guillemots Through The Windowpane.



Jaka rozbujana, wesoła, a zarazem mająca w sobie nostalgię płyta! Bo jest na niej i czas na sentymentalność i na wesołe harce. A wszystko bogate i spójne. Gość z Machiny, recenzując ten krążek napisał Widzę oczyma wyobraźni biegajace po sawannie żyrafy i Krystynę Czubównę aksamitnym głosem opowiadajacą o narodzinach życia. Nic dodać nic ująć.

[Stanisław Leon Kazberuk]

Co do Ani Dąbrowskiej- ponoć na jej albumie słychać ewidentne nawiązania do muzyki H. Frąckowiak i G. Łobaszewskiej. Ciekawa zachęta.

Co do ostatnio kupionej płyty: ja powróciłem do mego stałego zwyczaju, tj. kupowaniu "staroci", uzupełnianiu luk w dyskografiach. Ale i jedna nowość się zdarzyła: nowy Rod Stewart. Z bólem w sercu wydałem pieniądze na płytę, o której nie będę się rozpisywał, bo wspominałem już gdzie indziej. Wrażenia? Nie ma zawodu, nie ma zaskoczenia. Daleko Rodowi do lat świetności, ale o trzy poziomy wyżej od American Songbooków. Jest dokładnie tak, jak na oficjalnym trailerze reklamującym. A "It's A Heartache" Bonnie Tyler np. brzmi jak utwór stworzony dla niego.

Lista nowości wciąż rośnie, wraz z nią lista zapotrzebowań płytowych. Niebawem zamierzam nabyć m.in. nową Eliane Elias, 2tm2,3, nowe T.Love (wreszcie) i trochę takiej tam klasyki mozartowskiej.

[kaem]

Piszesz Staszku o Rodzie Stewardzie i jego kolejnych coverach. Tymczasem z dużo mniejszym rozmachem medialnym, a wg mnie ciekawiej przedstawia się płyta Paula Anki, na której jest min. big bandowa przeróbka Black Hole Sun Soundgarden! I ładniutka wersja Hello przywoływanego przez Ciebie niedawno Lionela R.

Ile to ja już mam wersji Summertime na różnych płytach? W ub. tygodniu dotarła do mojego domu I Remember Miles Shirley Horn.


http://www.keyboardmag.com

Shirley Horn- niedawno zmarła wokalistka jazzowa, to esencja mądrości dojrzałego muzyka. I Remember Miles to głównie jazzzowe ballazdy- ona, fortepian, w akompaniamencie trąbki, saksofonu, perkusji i gitary basowej. Miodzio. W porównaniu jednak z popularną Here's To Life na tej płycie jest więcej życia, muzycznej przestrzeni i różnorodności. Cieszę się tą płytą i wreszcie zaczynam radować się panią Shirley, którą jeszcze niedawno, po płytach Here's To Life i May The Music Never End odbierałem jako ładny wyciszacz i nic poza tym (za to pewnie powinno mi się dostać). Tymczasem ta płyta, poświęcona Milesowi Davisowi, mnie zachwyca. I nabrałem apetytu na You Won't Forget Me, na której razem wystąpili.


wamadc.com/wama/

Nieodżałowana Shirley. Miałem być na Jej koncercie. Tymczasem pozostał mi jedynie serwis kawowy sygnowany Jej nazwiskiem, przysłany przez organizatora koncertu na otarcie łez. Na domiar złego wczoraj część stłukłem niechcąco.

[Stanisław Leon Kazberuk]

Paul Anka- jego staroświeckie nieco i eleganckie "rock swings" podobają mi się w rodzaju "to mi się podoba, ale to już nie". Natomiast jest to ciekawe posunięcie, jako cały album. A co do Shirley Horn: miała świetny głos! I utwory takie, jakie lubię. Miło mi się słuchało jej piosenek, lecz jeszcze bardziej lubię Roberthę Flack, ta to ma głos!

Przywołuję Ją, bo znalazłem w Allmusic mały ślad jej płyty, której przypisuje się datę 2006. Ciekawe, czy covery?

[kaem]

Skoro Michael teraz urzęduje głównie w Irlandii, to może mała lekcja poglądowa z muzyką z kraju piwa Guiness i wiecznych łąk?

Declan de Barra Song of a Thousand Birds. Must-have.


griot.de

http://www.declandebarra.com/music.html
Tutaj trochę do posłuchania i do pooglądania. Koniec mojej akcji promocyjnej.
_________________
Pójdziemy ze sobą powoli obok do końca wszystkiego żeby zacząć na nowo
W deszczu maleńkich żółtych kwiatów w spokoju przy sobie nie czując czasu

[Pank]

Tutaj trochę do posłuchania i do pooglądania. Koniec mojej akcji promocyjnej.

Błąd 404 przy ściąganiu plików muzycznych to coś, co tygryski lubią najbardziej.

Co widzimy na okładce? Szpetną naklejkę z reklamą pewnej znanej stacji radiowej, która jest już zbyt popularna, by i tu ją promować. Nie ulega wątpliwości, że choć z trudem, to możemy ją jednak odkleić. Kochamy niespodzianki! Zauważamy kolejny szpetny napis (co kojarzy się z białą tablicą rejestracyjną samochodu), z którego wynika, że nowy album, który dopiero co zakupiliśmy, to tylko p o l s k a wersja. Naród wybrany? Do wyboru, do koloru - jak się nie spodoba, zawsze można przykleić naklejkę, co przed chwilą zerwaliśmy. Otwieramy, chcąc poczytać chociażby teksty piosenek. For song lyrics, please visit.... Ach, a więc książeczka zawiera cztery strony! To czy nie lepiej juz nazywać rzeczy po imieniu i na okładce zamiast polska wersja umieszczać napis u b o g a wersja? Dobrze, że płyta zawiera przynajmniej wszystkie utwory z ogólnoświatowej edycji...

O Eltonie częściej pisze się częściej na temat jego działalności pozamuzycznej (ale przesłuchać nowy album muszę, wiele pozytywnych głosów słyszałem o nim), z Georgem to samo, Boya pamiętam raczej ze zdjęć na których to w ramach sądowego wyroku pracuje społecznie. A jest jeszcze Scissor Sisters...



Przyjemna ta nowa płyta. Ci, co znają pierwszą płytę, nie zadziwią się - stylowo to kontynuacja debiutu. Równie udana, jak nie lepsza. Fani Pink Floyd mogą odetchnąć - dzięki Bogu, klasyki zostały oszczędzone. Za to Siostry spełniły w końcu swoje marzenie i przy tworzeniu Ta-Dah pomógł im już Elton John, ich wielka inspiracja. A ponadto na albumie mamy kolejny raz przyjemnie zagrany pop, ładne melodie i w końcu charakterystyczny wokal Jake'a Shersa. I taki I can't decide to majstersztyk, jeśli chodzi o... łatwość wpadania w ucho. Kiss you off niesamowicie kojarzy mi się z latami osiemdziesiątymi. Zamykające Everybody wants the same thing bardzo ciekawe - nota bene po raz pierwszy zaprezentowane publicznie przez grupę na Live8 w Londynie. A i reszta również niczego sobie...

Polecam bardzo.

A i jeszcze jestem w trakcie odkrywania sekretów DVD Live at Wembley Stadium Queen z ostatniej trasy koncertowej zespołu. Na szczęście występy zespołu w latach 1982 - 1986 i wydane w tym czasie trzy albumy studyjne to inna bajka. Znane to wydawnictwo, w Polsce zdobyło nawet status platynowej płyty. Życzę Michaelowi tak wydanych albumów z koncertami, o ile kiedykolwiek się doczekamy.



O Pierwszym wyjściu z mroku Comy napiszę kiedy indziej. Według wielu, jedna z najważniejszych polskich płyt rockowych ostatnich lat.

[kaem]

Błąd 404

Pliki video działają. A skoro artysta dał mi zielone światło, to podaję jeden z utworów. I drugi też może na zachętę.

Co widzimy na ...

Ten opis to propos Sióstr Nożyczek?

[Pank]

Ten opis to propos Sióstr Nożyczek?

Tak. Właściwie a propos sposobu, w jaki dokonano zamachu na estetykę płyty. Po to kupujemy oryginalne albumy, by cieszyć się tym, co na pirackich kopiach w końcu nie jest dostępne - a ta kopia bardziej jednak przypomina mi egzemplarz kupiony chociażby na Stadionie Dziesięciolecia. A i nie zdziwiłbym się gdyby wszystkie płyty objęte ostatnio wprowadzoną niedawno promocją były tak ubogo wydane... jakby na wysoki koszt płyty naprawdę składały się głównie koszty dołączonej książeczki. :|

Chyba, że o czymś nie wiem i najnowszy Elton czy U2 (spis albumów objętych promocją) wydane są w miarę normalnie. A jeżeli wszystkie egzemplarze Ta-Dah tak mają... to ochrzan oczywiście należy się zespołowi.

Co do U2 - dziwi mnie dlaczego nagle teraz pojawia się płyta 18 Singles. Było 1980-1990, było 1990-2000, naturalną kontynuacją byłoby więc 2000-2010. Chęć zysku, zebranie najważniejszych piosenek dla początkujących fanów, problemy z wytwórnią?...

Za to przynajmniej jedna moja prośba została wysłuchana - Maria Peszek zwana Manią premierowy materiał wydaje na oddzielnym wydawnictwie, singlu nazwanym dość, hm... dość dziwnie. Dobrze, że ciągle brakowało mi czasu, by wystawiać moją zwykłą Miasto Manię na aukcji. ;]

Dzięki za pliki - zaraz przesłucham. :)

[Stanisław Leon Kazberuk]

Ostatnio to i owo się u mnie znalzało.

Najważniejszy dla mnie nabytek to długo w sklepach poszukiwany koncert jednego z najbardziej oryginalnych zespołów poprzedniej dekady. Chodzi o Portishead, którego druga płyta zrobiła na mnie dawno temu bardzo duże wrażenie. "PNYC", czyli Roseland Ney York City Live jest sprzed 8 lat (notabene zespół ma ponoć zamiar się raktywować). Przyznam na razie, że ozcekiwałem na więcej. Ale trudno, większość dobrej muzyki poznaje się z upływem czasu.

Drugim nabytkiem jest ... "Playing The Angel" Depeche Mode. Nie spodziewałem się nigdy, że napiszę cokolwiek o tym 'kultowym' dla niektórych zespole. Nigdy do mnie nie przemawiała ta muzyka, zwłaszcza rzeczy starsze, sprzed piosenek z okresu "Violator". Ale wystarczyło, że trzy piosenki z najnowszej płyty zrobiły na mnie spory efekt. I mogę płytę polecić.

Ostatnia kupiona rzezcy została już w tym wątku opisana przez jego założyciela, więc wspomnę tylko że do zakupienia "Do mi no" Pustek zachęciły mnie przypadkowo poznane piosenki, nie te radiowe.

...I to wszystko na ten temat.

[kaem]

Propos Pustek i singli, niedawno wyszła ich EPka Nic do powiedzenia. Zawiera ona min. 40-minutowy film (!), na którym Baśka wydaje zwierzęce głosy.

[kaem]

Znacie Reginę Spektor? Rosjanka z Nowego Jorku, grająca na fortepianie popowe melodie.

http://www.reginaspektor.com/index2.html
Tu zupełnie legalnie można obejrzeć jej 3 klipy. Jakie to pogodne, fajne. Nie rozumiem, dlaczego tylko te klipy emituje MTV2. Jeżeli to jest alternatywa, to czym jest pop?
Ze zdjęcia trochę PJ Harvey, z twarzy trochę Tori, a muzycznie zupełnie inna bajka.