Vitiligo i Michael Jackson
Posted: Mon, 18 Apr 2005, 23:32
12.01.2008 Usunełam zbedne posty --> siadeh_
Historia vitiligo
Vitiligo to schorzenie skóry, które jest znane od niepamiętnych czasów. Wspomina się o nim już w czasach faraonów, w papirusie Ebersa.
Nazwy vitiligo; użył po raz pierwszy Celsus w II wieku naszej ery. Trzeba było czekać pięć wieków, by doszło w Chinach do precyzyjnego rozróżnienia vitiligo od trądu. Białe plamy towarzyszące trądowi są miejscem nieczułym na ukłucia, co nie występuje w przypadku bielactwa. Z tego powodu stopniowo oddzielono trąd od innych depigmentacji.
Z początkiem trzeciego tysiąclecia badania dotyczące vitiligo stają się intensywniejsze, tworzą się struktury zrzeszające badaczy tego zjawiska, wzrasta nadzieja na zidentyfikowanie anomalii przyczyniających się do pojawiania się tej choroby.
Co to jest vitiligo?
Słowo vitiligo; pochodzi z łaciny i oznacza białą plamę. Choroba ta może dotknąć bez wyjątku mężczyzn, kobiety i dzieci. Ujawnia się i rozwija niezależnie od wieku chorego i może nastąpić z różnych przyczyn.
Vitiligo jest chronicznym schorzeniem skóry, które charakteryzują białe plamy o wyrazistych konturach pojawiające się najczęściej na na twarzy, stopach, rękach, stawach i częściach intymnych ciała. Te miejsca są odbarwione ponieważ melanocyty, komórki odpowiedzialne za pigmentację, uległy zniszczeniu. Lekarze nie rozumieją do końca przyczyn występowania vitiligo, lecz podejrzewają, że odpowiedzialna jest za nie między innymi choroba autoimmunologiczna, podczas której chory produkuje przeciwciała atakujące i niszczące jego własne melanocyty.
Depigmentacja może być mniej lub bardziej nasilona, a obszar pozbawiony pigmentu różnej wielkości. W skrajnych przypadkach włosy rosnące w miejscach zmienionych chorobowo są również białe. Przebieg schorzenia może się ograniczać do miejscowej dyschromii (odbarwienia skóry) lub też ewoluować do całkowitej depigmentacji skóry.
Efekt dyschromii dotyka szczególnie chorych o ciemnej lub czarnej skórze, na której odbarwienia są bardziej widoczne.
Problemy związane z vitiligo
Badania dotyczące tej patologii są:
- złożone i żmudne ze względu na wieloczynnikowy i genetyczny charakter choroby,
- słabo finansowane przez sektor publiczny i uważane za drugorzędne przez sektor prywatny.
Vitiligo należy do chorób zapomnianych przez medycynę. Lekarze uważają, iż jej leczenie jest pozbawione sensu, bowiem stanowi ona jedynie problem estetyczny i nie zagraża życiu pacjenta.
Vitiligo należy do chorób zapomnianych przez medycynę.
Osoby dotknięte vitiligo mają skórę szczególnie wrażliwą na promieniowanie słoneczne. Partie skóry pozbawione pigmentu nie wytwarzają warstwy chroniącej ją przed promieniami słonecznymi, przez co zdaniem niektórych wzrasta ryzyko pojawienia się czerniaka, czyli raka skóry. Istnieją jednak badania dowodzące, że ryzyko jego pojawienia się u osób z vitiligo jest mniejsze niż u osób bez tego schorzenia.
Osoby dotknięte vitiligo powinny przedsięwziąć odpowiednio wzmożone środki ostrożności, gdyż ich skóra staje się bardziej wrażliwa i pozbawiona ochrony.
Chorzy na vitiligo napotykają trudności różnego typu:
-psychologiczne, dochodzące w niektórych przypadkach aż do całkowitej izolacji od społeczeństwa,
-rodzinne: rozwody, separacje,
-zawodowe: zahamowany rozwój w pracy, zwolnienia.
Z socjologicznego punktu widzenia chorzy na vitiligo płacą więc wysoką cenę.
Objawy
Jasne plamy o konturach wyraźnie odcinających się od otoczenia pasem przebarwionej skóry.
Sposoby leczenia
Jak dotąd żaden sposób postępowania nie przynosi zadowalających i pozwalających na całkowite wyleczenie rozwiązań. Dostępne możliwości to:
- Fototerapia powiązana lub nie z doustnym stosowaniem psoralenów. Wspomaganie leczenia witaminami.
-Kortykosteroidoterapiaogólna lub miejscowa.
-Przeszczepy melanocytów lub skóry.
-Maskowanie zmian kosmetykami. Nakładanie specjalnych podkładów lub kremów brązujących na strefy pozbawione pigmentu pozwalające ukryć odbarwienia skóry. Postępowanie to jednak, podobnie jak pozostałe, nie leczy samej choroby.
-Postępowanie mające na celu repigmentację.
-Postępowanie mające na celu depigmentację. Celem tego działania jest całkowita depigmentacja skóry w celu uzyskania jej jednolitego wyglądu.
Rodzaje vitiligo
Rozróżniamy dwa typy vitiligo:
-vitiligo segmentowe (lub segmentarne) zlokalizowane w sposób jednostronny, występuje na twarzy, rękach, nogach i reszcie tułowia, przeważnie nie ewoluuje dalej,
-vitiligo uogólnione charakteryzuje się plamami obustronnymi, mniej więcej symetrycznymi, występującymi w miejscach nacisku lub tarcia. Mogą one stawać się bardziej wyraziste wraz z upływem lat.
Vitiligo w społeczeństwie
Na podstawie badań medycznych przeprowadzonych na całym świecie szacuje się, że obecnie procent chorych waha się pomiędzy 1,5% a 2% populacji w każdym kraju.
------------------------------------------------------------------------------------
Powyższy tekst to moje tłumaczenie fragmentów francuskiej strony poświęconej vitiligo. ( http://217.71.208.164/vitiligo/ )
Pozostałe źródła, z których korzystałam pojawiają się w innych postach w tym wątku.
Historia vitiligo
Vitiligo to schorzenie skóry, które jest znane od niepamiętnych czasów. Wspomina się o nim już w czasach faraonów, w papirusie Ebersa.
Nazwy vitiligo; użył po raz pierwszy Celsus w II wieku naszej ery. Trzeba było czekać pięć wieków, by doszło w Chinach do precyzyjnego rozróżnienia vitiligo od trądu. Białe plamy towarzyszące trądowi są miejscem nieczułym na ukłucia, co nie występuje w przypadku bielactwa. Z tego powodu stopniowo oddzielono trąd od innych depigmentacji.
Z początkiem trzeciego tysiąclecia badania dotyczące vitiligo stają się intensywniejsze, tworzą się struktury zrzeszające badaczy tego zjawiska, wzrasta nadzieja na zidentyfikowanie anomalii przyczyniających się do pojawiania się tej choroby.
Co to jest vitiligo?
Słowo vitiligo; pochodzi z łaciny i oznacza białą plamę. Choroba ta może dotknąć bez wyjątku mężczyzn, kobiety i dzieci. Ujawnia się i rozwija niezależnie od wieku chorego i może nastąpić z różnych przyczyn.
Vitiligo jest chronicznym schorzeniem skóry, które charakteryzują białe plamy o wyrazistych konturach pojawiające się najczęściej na na twarzy, stopach, rękach, stawach i częściach intymnych ciała. Te miejsca są odbarwione ponieważ melanocyty, komórki odpowiedzialne za pigmentację, uległy zniszczeniu. Lekarze nie rozumieją do końca przyczyn występowania vitiligo, lecz podejrzewają, że odpowiedzialna jest za nie między innymi choroba autoimmunologiczna, podczas której chory produkuje przeciwciała atakujące i niszczące jego własne melanocyty.
Depigmentacja może być mniej lub bardziej nasilona, a obszar pozbawiony pigmentu różnej wielkości. W skrajnych przypadkach włosy rosnące w miejscach zmienionych chorobowo są również białe. Przebieg schorzenia może się ograniczać do miejscowej dyschromii (odbarwienia skóry) lub też ewoluować do całkowitej depigmentacji skóry.
Efekt dyschromii dotyka szczególnie chorych o ciemnej lub czarnej skórze, na której odbarwienia są bardziej widoczne.
Problemy związane z vitiligo
Badania dotyczące tej patologii są:
- złożone i żmudne ze względu na wieloczynnikowy i genetyczny charakter choroby,
- słabo finansowane przez sektor publiczny i uważane za drugorzędne przez sektor prywatny.
Vitiligo należy do chorób zapomnianych przez medycynę. Lekarze uważają, iż jej leczenie jest pozbawione sensu, bowiem stanowi ona jedynie problem estetyczny i nie zagraża życiu pacjenta.
Vitiligo należy do chorób zapomnianych przez medycynę.
Osoby dotknięte vitiligo mają skórę szczególnie wrażliwą na promieniowanie słoneczne. Partie skóry pozbawione pigmentu nie wytwarzają warstwy chroniącej ją przed promieniami słonecznymi, przez co zdaniem niektórych wzrasta ryzyko pojawienia się czerniaka, czyli raka skóry. Istnieją jednak badania dowodzące, że ryzyko jego pojawienia się u osób z vitiligo jest mniejsze niż u osób bez tego schorzenia.
Osoby dotknięte vitiligo powinny przedsięwziąć odpowiednio wzmożone środki ostrożności, gdyż ich skóra staje się bardziej wrażliwa i pozbawiona ochrony.
Chorzy na vitiligo napotykają trudności różnego typu:
-psychologiczne, dochodzące w niektórych przypadkach aż do całkowitej izolacji od społeczeństwa,
-rodzinne: rozwody, separacje,
-zawodowe: zahamowany rozwój w pracy, zwolnienia.
Z socjologicznego punktu widzenia chorzy na vitiligo płacą więc wysoką cenę.
Objawy
Jasne plamy o konturach wyraźnie odcinających się od otoczenia pasem przebarwionej skóry.
Sposoby leczenia
Jak dotąd żaden sposób postępowania nie przynosi zadowalających i pozwalających na całkowite wyleczenie rozwiązań. Dostępne możliwości to:
- Fototerapia powiązana lub nie z doustnym stosowaniem psoralenów. Wspomaganie leczenia witaminami.
-Kortykosteroidoterapiaogólna lub miejscowa.
-Przeszczepy melanocytów lub skóry.
-Maskowanie zmian kosmetykami. Nakładanie specjalnych podkładów lub kremów brązujących na strefy pozbawione pigmentu pozwalające ukryć odbarwienia skóry. Postępowanie to jednak, podobnie jak pozostałe, nie leczy samej choroby.
-Postępowanie mające na celu repigmentację.
-Postępowanie mające na celu depigmentację. Celem tego działania jest całkowita depigmentacja skóry w celu uzyskania jej jednolitego wyglądu.
Rodzaje vitiligo
Rozróżniamy dwa typy vitiligo:
-vitiligo segmentowe (lub segmentarne) zlokalizowane w sposób jednostronny, występuje na twarzy, rękach, nogach i reszcie tułowia, przeważnie nie ewoluuje dalej,
-vitiligo uogólnione charakteryzuje się plamami obustronnymi, mniej więcej symetrycznymi, występującymi w miejscach nacisku lub tarcia. Mogą one stawać się bardziej wyraziste wraz z upływem lat.
Vitiligo w społeczeństwie
Na podstawie badań medycznych przeprowadzonych na całym świecie szacuje się, że obecnie procent chorych waha się pomiędzy 1,5% a 2% populacji w każdym kraju.
------------------------------------------------------------------------------------
Powyższy tekst to moje tłumaczenie fragmentów francuskiej strony poświęconej vitiligo. ( http://217.71.208.164/vitiligo/ )
Pozostałe źródła, z których korzystałam pojawiają się w innych postach w tym wątku.
). Spory, bardzo medyczny artykuł, zauważyłam coś o przeszczepach melanocytów (pytałaś o nie). Nie zagłębiałam sie w to opracowanie, bo klikam z pracy, a szefową mam za plecami 
Ale to dobra wiadomość. I dla nich, i dla MJ i dla nas pośrednio też...
