Taki wiersz .... ,,Pestki bólu''

[LiLkaa23]

jestem samotnym wędrowcem
przemierzam świat i leczę ból po tobie
ten który pozostał i ten który minął

rozmawiam z tobą gdy świt nastaje
i gdy noc nadchodzi
idę przez świat-samotny sam
leczę ludzi
leczę świat
jesteście dla mnie pewstkami
które zbieram i hoduję na swych plecach
które dźwigam na barkach jak krzyż Jezusowy

największa pestka to łza
ona najbardziej przypomina o tobie
czuję ją
jest tam
na mych plecach
a łza spływa cicho z bolących powiek

gdybym miał przejść świat?
a może przeszedłem?
bo ciężko
dużo tych pestek
bo dużo smutku w was
a te pestki smutkiem są

wyhoduję je
bo smutek to ja
lekarz świata co chce uleczać czas

gdy przyjdzie kres
a pestki ciężarem przybiją do ziemi
odejdę w pokorze niezaspokojony
lekarz bólu
który był szczęśliwy gdy miłość czuł
lecz odszedł

tam gdzie upadłem powstał las
a każda pestka to człowiek
pęka w glebie i kiełkuje
a podlewają ją łzy z mych martwych powiek..........

:)

[Michaelka111]

tam gdzie upadłem powstał las
a każda pestka to człowiek
pęka w glebie i kiełkuje
a podlewają ją łzy z mych martwych powiek..........

Niesamowite.
Ten fragment zrobił na mnie wrażenie...

[LiLkaa23]

Michaelka111
.. to dla mnie bardzo osobisty wiersz... dziękuję za opinię

[eda5555]

piękny wiersz ...

[insomniaof]

wow... O.o... bardzo bardzo dobry
podobają mi się przenośnie

[LiLkaa23]

insomniaof dziękuję :)

[Lil' PrinCe eM.]

Twój wiersz jest piękny. Pogrąża we wzruszeniu, po prostu dziękuję, że dałaś szansę go przeczytać.

[Eta]

Piękny, wzruszajacy wiersz. Szczególnie ten ostatni fragment, zaznaczony już przez Michaelkę...
Naprawdę, porusza moje serce.

[LiLkaa23]

dziękuję za nowe opinie ... nie wiem ile razy mogę t pisać, ale napisze kolejny... naprawdę pisałam go z głębi serca

[A-g-A]

Nie przepadam za poezją, ale wiersz zrobił na mnie tak duże, pozytywne wrażenie, że również musiałam o tym napisać. Jest naprawdę piękny, a czyta się go z wypiekami na twarzy. Szczególnie mam na myśli ten fragment, który przytoczyła moja poprzedniczka:

tam gdzie upadłem powstał las
a każda pestka to człowiek
pęka w glebie i kiełkuje
a podlewają ją łzy z mych martwych powiek..........

Cud i miód

[Lannien]

Cudowny, ujmuje za serce.. (;

[Dirty Nancy]

Piękne metafory.

[LiLkaa23]

dziękuję...

[Eva]

Jestem zachwycona..