: pt, 29 cze 2007, 13:17
W skrócie....Maverick pisze:Więc czy ktoś mógłby mi w skrócie telegraficznym (w punktach, od myślników, kropoczek...) wyjaśnic o co z tym Sony (ale tylko w odniesieniu do "Invincible", co by offtopicu nie robić) chodzi
Tak naprawdę konflikt pojawił się na płaszczyźnie prywatnej Michael Jackson- Tonny Mottola (ówczesny szef Sony).
O co poszło, nie wiem, ale z tego, co się działo wcześniej i później, wynika, że Mottola miał (bo już dla Sony nie pracuje
) cudowny dar mieszania życia prywatnego z interesami (ucierpiała na tym również m.in. Mariah Carey).Pociągający za sznurki Mottola zaczął paprać robotę Michael'a, więc się Michael wkurzył- parę razy na tyle mocno, że publicznie wygłaszał pod adresem Sony słowa, których raczej wygłaszać nie powinien
I w sumie tak się to jakoś potoczyło, że nie było już odwrotu- Michael protestował przeciwko "rasiście" i "diabłu" Mottoli, a Sony bojkotowało nowo wydany album. W sumie, to mam wrażenie, że obie strony chętnie zerwałyby Kontrakt już wtedy, ale każda z nich bała się skutków finansowych takiego posunięcia
Single z "Invincible" nie były promowane, bo szkoda było Sony pieniędzy (wiadomo już było, że Michael ich opuści przy najbliższej okazji), a bez promocji- wiadomo- mało co się teraz sprzeda tak, jak by sobie tego Michael życzył.
A szkoda, bo dla mnie "Invincible", choć miejscamy zbyt elektroniczno- nowoczesny, to jednak wciąż należący do albumów, którę klasyfikuję, jako majstersztyk- szczególnie pod względem wokalnym i nastrojowym
). Potem "Whatever happens" - zacząłem tracić wiarę w mocne zakończenie (choć niekoniecznie oznacza to, że płytę będę lubił, może być i genialny spokój jak przy "Lady in my life"). Z nadzieją czekałem na "Threatened", które zaczęło budować klimat. Utwór polubiłem w 50%. Zdecydowanie bardziej podobał mi się początek płyty, potem wzloty i upadki. Najbardziej pokochałem "Privacy". Choć CD "Invincible" dużo zyskało w moich oczach.