MJPT

[...] Następną kwestią musiało być porozumienie które w jakiś sposobem Frank spartaczył w imieniu Michaela: multimilionowy kontrakt dla krajowej, kinowej realizacji dziewięćdziesięciominutowego wideo Moonwalker (który częściowo jest kompilacją teledysków a częściowo muzyczną autobiografią).

Głównym punktem filmu był innowacyjny teledysk „Leave Me Alone”, w którym parodiuje swój wizerunek przez pokazanie sanktuarium Elizabeth Taylor, nagłówków gazet głoszących „Michael Zwierza się Szympansowi” i bolesnego fragmentu, gdzie tańczy ze szkieletem Człowieka Słonia. W teledysku Michael przemierza surrealistyczny świat unoszących się krzeseł, wielkich kłapiących zębów i karuzel z parku rozrywki. Nad teledyskiem trwającym cztery minuty i czterdzieści pięć sekund pracowało dwudziestu pięciu ludzi przez sześć miesięcy.

Projekt kosztował Michaela Jacksona około dwadzieścia siedem milionów dolarów. Moonwalker został zrealizowany jako obraz kinowy w Japonii, ale nie w Stanach Zjednoczonych z powodu licznych różnic zdań. Donoszono, że Frank stał za decyzją żeby nie realizować Moonwalkera w kraju, doprowadzając do gniewu międzynarodowych dystrybutorów którzy zakupili film w celu zrealizowania go w kinie. Kiedy zostało ogłoszone, że nie będzie krajowej umowy, wiele zagranicznych kin wstrzymało film, albo zmniejszyło jego promocję i rozgłos. Ta decyzja kosztowała Michaela wiele milionów dolarów utraconych dochodów ze sprzedaży biletów.

Ostatecznie Frank wyszedł z multimilionowa ofertą dystrybucji filmu w kraju, ale ktoś inny w otoczeniu Michaela odwiódł go od tego. Dlatego też mimo że Michael był zły za sposób dystrybucji Moonwalkera, nie obwiniał za to Franka – nie całkiem, znaczy się.

Jednak większość współpracowników Michaela czuło, że Michael powinien być zły na Franka za to, że pozwolił mu wydać dwadzieścia siedem milionów dolarów na Moonwalkera, projekt, którego budżet nie powinien przekroczyć pięć milionów dolarów. W końcu wideo zarobiło w przybliżeniu trzydzieści milionów dolarów z dostępnej sprzedaży kaset i z innych umów, następny hołd dla rozumnych negocjacji Johna Branca i uporu Waltera Yetnikoffa (CBS Music Video Enterprises rozprowadzało taśmy). Żadna kaseta wideo przeznaczona do użytku domowego nigdy nawet nie zbliżyła się do wygenerowania takich pieniędzy dla artysty. Jednak po Moonwalkerze Michael powiedział że poczuł się „biedny” i nie chce wydawać żadnych większych pieniędzy na wielkie projekty „przez długi, długi czas”.